라틴어 문장 검색

Maelio Cincinnatus Quinctius fecisset, et vinculorum suorum invidiam non dictator modo abdicando dictaturam fugisset, sed ne senatus quidem sustinere potuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 186:3)
hostes novi praeter Volscos, velut sorte quadam prope in aeternum exercendo Romano militi datos, Circeiosque et Velitras colonias iam diu molientes defectionem et suspectum Latium Lanuvini etiam, quae fidelissima urbs fuerat, subito exorti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 223:1)
id patres rati contemptu accidere, quod Veliternis civibus suis tam diu impunita defectio esset, decreverunt ut primo quoque tempore ad populum ferretur de bello eis indicendo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 224:1)
et magna hominum pars eo ut legatio supplex Romam mitteretur inclinabat, ni privato, ut fit, periculo publicum implicitum esset auctoresque defectionis ab Romanis metu, ne soli crimini subiecti piacula irae Romanorum dederentur, avertissent colonias a consiliis pacis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 227:2)
de Praenestinorum quoque defectione eo anno primum fama exorta;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 230:1)
censoribus quoque eguit annus maxime propter incertam famam aeris alieni, adgravantibus summam etiam invidiae eius tribunis plebis, cum ab iis elevaretur, quibus fide magis quam fortuna debentium laborare creditum videri expediebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 284:1)
seditio tum inter Antiates Latinosque coorta, cum Antiates victi malis subactique bello in quo et nati erant et consenuerant deditionem spectarent, Latinos ex diutina pace nova defectio recentibus adhuc animis ferociores ad perseverandum in bello faceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 340:1)
principio anni et de Gallis, quos primo palatos per Apuliam congregari iam fama erat, et de Hernicorum defectione agitata mentio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 3:1)
quin contra se quoque parenti causam invidiae atque criminum esse aegre passus, ut omnes di hominesque scirent se parenti opem latam quam inimicis eius malle, capit consilium rudis quidem atque agrestis animi et quamquam non civilis exempli, tamen pietate laudabile.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 40:2)
paenitebatque populationis et Tarquinienses exsecrabantur defectionis auctores;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 201:1)
inter duo simul bella externa defectione etiam sociorum senatus anxius, cum cerneret metu tenendos quos fides non tenuisset, extendere omnes imperii vires consules dilectu habendo iussit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 256:1)
quae si omnia concessa sunt plebi, apparet haud parvas vires defectionem habuisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 486:2)
IAM consules erant C. Plautius iterum L. Aemilius Mamercus, cum Setini Norbanique Romam nuntii defectionis Privernatium cum querimoniis acceptae cladis venerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 2:1)
ceterum Romani, etsi defectio sociorum nominisque Latini dubia erat, tamen tamquam de Samnitibus non de se curam agerent, decem principes Latinorum Romam evocaverunt, quibus imperarent quae vellent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 34:1)
de senatu Privernate ita decretum, ut qui senator Priverni post defectionem ab Romanis mansisset trans Tiberim lege eadem qua Veliterni habitaret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 292:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION