라틴어 문장 검색

fac modo te damnes cupiasque eradere vitae tempora, si possis, Tisiphonea tuae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 92)
vobiscum cupio quolibet esse modo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 147)
at nunc me pariter serva iudiciumque tuum, si modo non aliqua est in me nova culpa, tuamque mutarunt subito crimina nostra fidem, spiritus hic, Scythica quem non bene ducimus aura, quod cupio, membris exeat ante meis, quam tua delicto stringantur pectora nostro, et videar merito vilior esse tibi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 610)
nunc quoque se, quamvis est iussa quiescere, quin te nominet invitum, vix mea Musa tenet, utque canem pavidae nactum vestigia cervae latrantem frustra copula dura tenet, utque fores nondum reserati carceris acer nunc pede, nunc ipsa fronte lacessit equus, sic mea lege data vincta atque inclusa Thalia per titulum vetiti nominis ire cupit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 915)
nec possum et cupio non nullos ducere versus :
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1228)
Litteras per has encyclicas potissimum cum omnibus de nostra communi domo dialogum instituere cupimus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 6:5)
Modus quidam est amandi, gradatim transeundi ab eo quod cupio ad id quo Dei mundus indiget.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 13:3)
80. Nihilominus, Deus, qui nobiscum agere nostraque opera uti cupit, aliquid boni ex malis a nobis patratis depromere potest, quoniam “Spiritus Sanctus infinitam excogitandi habet vim, divinae mentis propriam, quae humanas vicissitudines vel complexiores et impenetrabiliores expedire valet”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 102:1)
Memorare cupimus “tam arte Deum circumiacienti mundo nos sociare, ut solum, in solitudinem conversum, morbus unicuique habeatur, atque quampiam amissam speciem veluti quandam amputationem conqueri possimus”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 120:4)
Memorare cupimus “religiosa scripta potiora quandam significationem omnibus aetatibus praebere posse, suadentem habent vim ad novum usque prospectum patefaciendum […].
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 254:4)
Sed extollere cupimus maximum momentum familiae, quoniam “locus est ubi vita Dei donum apte potest accipi et defendi contra multiplices incursiones quibus obicitur, et crescere valet prout verus humanus postulat auctus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 272:4)
Eodem tempore si altiores mutationes consequi cupimus, oportet prae oculis habeatur cogitationis exemplaria revera in mores vim habere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 274:4)
Cupimus christifidelibus quaedam lineamenta proponere oecologicae spiritalitatis quae ex nostrae fidei persuasionibus oriuntur, quia illud quod Evangelium nos docet afficit nostrum modum cogitandi, sentiendi ac vivendi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 276:2)
Non fugimus mundum nec naturam negamus, cum Deum convenire cupimus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 298:6)
Tali modo lux fit, ut ita dicamus, lux cuiusdam verbi, quia lux est Vultus personalis, lux scilicet quae, nos illuminans, vocat nos et in nostro vultu repercuti cupit ut intra nos splendeat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 59:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION