도구

도구

라틴어 문장 검색

quippe etenim quam multa tibi iam fingere possunt somnia, quae vitae rationes vertere possint fortunasque tuas omnis turbare timore!
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 5:2)
iamque caput quassans grandis suspirat arator crebrius, in cassum magnos cecidisse labores, et cum tempora temporibus praesentia confert praeteritis, laudat fortunas saepe parentis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 26:8)
posteraque in dubiost fortunam quam vehat aetas, quidve ferat nobis casus quive exitus instet.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 29:6)
quod procul a nobis flectat fortuna gubernans, et ratio potius quam res persuadeat ipsa succidere horrisono posse omnia victa fragore.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 3:7)
quod cuique obtulerat praedae fortuna, ferebat sponte sua sibi quisque valere et vivere doctus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 33:12)
at claros homines voluerunt se atque potentes, ut fundamento stabili fortuna maneret et placidam possent opulenti degere vitam, ne quiquam, quoniam ad summum succedere honorem certantes iter infestum fecere viai, et tamen e summo, quasi fulmen, deicit ictos invidia inter dum contemptim in Tartara taetra;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 38:8)
fortunisque ideo longe praestare putabant, quod mortis timor haut quemquam vexaret eorum, et simul in somnis quia multa et mira videbant efficere et nullum capere ipsos inde laborem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 40:5)
itaque intellego non studium tantum tuum sed ipsam quoque, ut aliquid abs te mihi fiat commodi, consentire atque aspirare fortunam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 10:2)
Quod si ita est, ut aestimo, abibo potius quam me vestris miscebo secretis, a quibus me amovebit voluntas, licet fortuna fecisset inruere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 4:3)
immo conservi, si cogitaveris tantundem in utrosque licere fortunae.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 7:5)
At nos iugo a fortuna inposito subiacentem tamquam miserum vilemque calcamus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 9:1)
non ergo fortuna homines aestimabo sed moribus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 10:3)
Antium enim Restionem proscriptum solumque nocte fugientem diripientibus bona eius aliis servus conpeditus inscripta fronte, cum post damnationem domini aliena esset misericordia solutus, fugientem persecutus est, hortatusque ne se timeret scientem contumeliam suam fortunae inputandam esse non domino, abditumque ministerio suo aluit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 19:1)
Vide in hac fortuna etiam magnanimitatem exitum mortis ludibrio praeferentem. C. Vettium Pelignum Italicensem conprehensum a cohortibus suis, ut Pompeio traderetur, servus eius occidit, ac se, ne domino superstes fieret, interemit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 24:1)
Quid etiam in commune servilis fortuna profuerit, non paucis docetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 30:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION