도구

도구

라틴어 문장 검색

quem nunc interficere nefarie cupis, eum tum pudenter appellare nolebas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 11장 3:3)
at non Thucydides, ne ille quidem haud paulo maior scriptor Plato nec solum in eis sermonibus qui διάλογοι dicuntur, ubi etiam de industria id faciendum fuit sed in populari oratione, qua mos est Athenis laudari in contione eos qui sint in proeliis interfecti;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 44장 3:2)
Et quamquam Cicero Crassum a. u. c. 701. et Clodium a. 702. interfectos dialogi licentia sibi adesse potuit fingere, non tamen post mensem anni 708. Iunium, quo Cato mortem sibi Uticae conscivit, conditum hoc opusculum esse videtur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Argumentum. 1:13)
quid in hac re p. tot tantosque viros ob rem p. interfectos cogitasse arbitramur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 31:6)
quae cum filium in proelium misisset et interfectum audisset, idcirco inquit genueram, ut esset, qui pro patria mortem non dubitaret occumbere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 101:3)
Codrum, qui se in medios inmisit hostis veste famulari, ne posset adgnosci, si esset ornatu regio, quod oraculum erat datum, si rex interfectus esset, victrices Athenas fore;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 115:6)
beatusne igitur, qui hos interfecit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 55:8)
huic quidem certe vitam tuam committis adrisissetque adulescens, utrumque iussit interfici, alterum, quia viam demonstravisset interimendi sui, alterum, quia dictum id risu adprobavisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 60:3)
in sinistrō Cassius victus est ab Antōniō tantāque clādē accēptā dēspērāvit et sē interfēcit.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Philippī26)
Ille manu pavida natos tenet, ille penates occultat gremio deploratumque relinquit limen et absentem votis interficit hostem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 123:20)
Dum loquitur, ipsum accipiter necopinum rapit Questuque vano clamitantem interficit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Passer ad leporem consiliator.5)
Iactis hunc telis eques Postquam interfecit, sic locutus traditur:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Equus et aper.4)
Ego et Cornelius Tacitus, adesse provincialibus iussi, existimavimus fidei nostrae convenire notum senatui facere excessisse Priscum immanitate et saevitia crimina quibus dari iudices possent, cum ob innocentes condemnandos, interficiendos etiam, pecunias accepisset.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 2:2)
Ex quo manifestum est non posse in eadem parte remanere eos, qui interficiendos arbitrantur.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 20:1)
At enim futurum est ut si dividantur sententiae interficientis et relegantis, praevaleat illa quae absolvit.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 21:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION