라틴어 문장 검색

haec comperta perfugarum indiciis cum apud infensos iam sua sponte milites disseruisset, simul divinae humanaeque spei pleni clamore consentienti pugnam poscunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 580:1)
quocumque in loco fuisset obvius, obsisteret ac moraretur manumque, si forte ita res posceret, conferret, modo ne ad Cominium eae copiae admoveri possent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 621:1)
has pacis leges abnuente Alcone accepturos Saguntinos, Alorcus, vinci animos ubi alia vincantur adfirmans, se pacis eius interpretem fore pollicetur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 123:1)
cum ad unum omnes ferrum pugnamque poscerent et deiecta in id sors esset, se quisque eum optabat quem fortuna in id certamen legeret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 438:1)
tum vero omnes, velut dis auctoribus in spem suam quisque acceptis, id morae quod nondum pugnarent ad potienda sperata rati proelium uno animo et voce una poscunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 479:1)
nec tamen is terror, cum omnia bello flagrarent, fide socios dimovit, videlicet quia iusto et moderato regebantur imperio nec abnuebant, quod unum vinculum fidei est, melioribus parere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 158:1)
ad quoque regem in Illyrios legati missi ad stipendium, cuius dies exierat, poscendum, aut si diem proferri vellet, obsides accipiendos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 403:1)
quae ne accipere abnuant magno opere se patres conscriptos orare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 444:2)
Cumani, quamquam suspecta fraus erat, nihil abnuere, ita tegi fallax consilium posse rati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 474:2)
pugnam poscebant signumque ut daret extemplo ferociter instabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 179:3)
itaque fremere multitudo et in locum Adranodori ac Themisti - nam ambo praetores fuerant - comitia poscere, quae nequaquam ex sententia praetorum futura essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 345:1)
haec ad Romanos Syracusani detulerunt, abnuentes Leontinos in sua potestate esse:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 378:1)
singulis deinde eorum qui turbae ac tumultus concitatores fuerant, rei capitalis diem dicere ac vades poscere coeperunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 55:1)
huius utique redimendi et Epicydae cura erat ingens, nec abnuit Marcellus, iam tum Aetolorum, quibus socii Lacedaemonii erant, amicitiam adfectantibus Romanis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 348:1)
eos ferociter pugnam poscentis, productos in aciem non eo quo voluerint, quia serum diei fuerit, sed postero die, et tempore et loco aequo instructos, seu famam seu vim hostium non sustinuisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 33:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION