라틴어 문장 검색

quorundam ultima senectus, dum in novas spes ut iuventa disponitur, inter conatus magnos et improbos invalida defecit.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 120:6)
gradus a magnis ad maiora fit, et spes improbissimas complectuntur insperata adsecuti;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 8:5)
Quid enim est stultius quam in iumentis quidem et canibus erubescere iras exercere, pessima autem condicione sub homine hominem esse ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 104:2)
" Admone istum, ne postea tam improbe oscitet.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 97:5)
nam et infinito dolore, cum aliquem ex carissimis amiseris, adfici stulta indulgentia est, et nullo inhumana duritia.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 109:4)
nam et nihil illam a pietate deterruit et nihil in tristitia supervacua stultaque detinuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 115:4)
Ingratus est, qui iniuriam vocat finem voluptatis, stultus, qui nullum fructum esse putat bonorum nisi praesentium, qui non et in praeteritis adquiescit et ea iudicat certiora, quae abierunt, quia de illis ne desinant non est timendum.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 58:2)
Utrumne stultius sit nescio mortalitatis legem ignorare, an impudentius recusare.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 67:7)
Nuper cum incidisset mentio M. Catonis, indigne ferebas, sicut es iniquitatis impatiens, quod Catonem aetas sua parum intellexisset, quod supra Pompeios et Caesares surgentem infra Vatinios posuisset, et tibi indignum videbatur, quod illi dissuasuro legem toga in foro esset erepta quodque a rostris usque ad arcum Fabianum per seditiosae factionis manus traditus voces improbas et sputa et omnis alias insanae multitudinis contumelias pertulisset.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 4:1)
Non accipiet contumeliam, si obscenorum vocibus improbis per forum agetur ?
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 77:3)
Quid enim est indignius quam florere improbos quosdam et eos indulgentia fortunae abuti, quibus nulla potest satis mala inveniri fortuna ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 97:6)
etenim quid est stultius quam hanc ab iracundia petere praesidium, rem stabilem ab incerta, fidelem ab infida, sanam ab aegra ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 101:4)
ad peiores nuntios subriguntur pili et rubor ad improba verba suffunditur sequiturque vertigo praerupta cernentis.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 8:5)
stultis, luxuriosis nepotibusque hoc nomen imponimus et omnibus vitiis parum callidis.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 88:3)
His irasci quam stultum est, quae iram nostram nec meruerunt nec sentiunt !
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 138:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION