라틴어 문장 검색

cum de pecuniis repetundis nomen cuiuspiam deferatur, si certamen inter aliquos sit cui potissimum delatio detur, haec duo in primis spectari oportere, quem maxime velint actorem esse ii quibus factae esse dicantur iniuriae, et quem minime velit is qui eas iniurias fecisse arguatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 3장 4:3)
quorum causa iudicium de pecuniis repetundis est constitutum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 4장 1:2)
quasi vero dubium sit quin tota lex de pecuniis repetundis sociorum causa constituta sit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 5장 1:3)
nam civibus cum sunt ereptae pecuniae, civili fere actione et privato iure repetuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 5장 2:1)
Magnum crimen, ingens pecunia, furtum impudens, iniuria non ferenda!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 10장2)
emptum est ex senatus consulto frumentum ab Siculis praetore Verre, pro quo frumento pecunia omnis soluta non est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 10장 2:1)
eras enim tu quaestor, pecuniam publicam tu tractabas, ex qua, etiamsi cuperet praetor, tamen ne qua deductio fieret magna ex parte tua potestas erat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 10장 2:3)
mancipes a civitatibus pro frumento pecuniam exegerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 10장 3:1)
deinde bona vendit, pecuniam redigit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 17장 2:6)
rem cognoscit, factum improbat, cogit quaestorem suum pecuniam, quam ex Agonidis bonis redegisset, eam mulieri omnem adnumerare et reddere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 17장 2:9)
nam ex illa pecunia magnam partem ad se vertit, mulieri reddidit quantulum visum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 17장 3:6)
etenim cum lex ipsa de pecuniis repetundis sociorum atque amicorum populi Romani patrona sit, iniquum est non eum legis iudicique actorem idoneum maxime putari quem actorem causae suae socii defensoremque fortunarum suarum potissimum esse voluerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 20장 2:1)
Pecunia superabat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 67장4)
in quo equidem continentissimorum hominum, maiorum nostrorum, saepe requiro prudentiam, qui haec inbecilla et conmutabilia [pecuniae membra] verbo bona putaverunt appellanda, cum re ac factis longe aliter iudicavissent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon I, 1장 1:1)
numquam hercule ego neque pecunias istorum neque tecta magnifica neque opes neque imperia neque eas, quibus maxime astricti sunt, voluptates in bonis rebus aut expetendis esse duxi, quippe cum viderem rebus his circumfluentis ea tamen desiderare maxime, quibus abundarent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon I, 1장3)

SEARCH

MENU NAVIGATION