도구

도구

라틴어 문장 검색

Ubi ergo minimum de contrario iustitie admiscetur et quantum ad habitum et quantum ad operationem, ibi iustitia potissima est;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:10)
Quantum ergo ad habitum, iustitia contrarietatem habet quandoque in velle;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:13)
unaqueque res eo facilius et perfectius ad habitum et ad operationem disponitur, quo minus in ea est de contrarietate ad talem dispositionem;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 13:20)
quod nemo, quantumcunque moralibus et intellectualibus virtutibus et secundum habitum et secundum operationem perfectus, absque fide salvari potest, dato quod nunquam aliquid de Cristo audiverit. 5.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:14)
Videant nunc iuriste presumptuosi quantum infra sint ab illa specula rationis unde humana mens hec principia speculatur, et sileant secundum sensum legis consilium et iudicium exhibere contenti. 21.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 32:7)
Inferunt enim se contradictoria invicem a contrario sensu. 5.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 33:14)
Hoc viso, ad meliorem huius et aliarum inferius factarum solutionum evidentiam advertendum quod circa sensum misticum dupliciter errare contingit:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:18)
Quod autem ille sensus omnino sustineri non possit, duplici via potest ostendi.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:37)
Et ad hoc dicendum per interemptionem sensus in quo fundant argumentum.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 9:5)
Quod si verba illa Cristi et Petri typice sunt accipienda, non ad hoc quod dicunt isti trahenda sunt, sed referenda sunt ad sensum illius gladii de quo scribit Matheus sic:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 9:67)
ad habitum vero huius pauci perveniunt, quia non nisi per spatium temporis et studii assiduitatem regulamur et doctrinamur in illa.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 4:3)
3. Nos autem, cui mundus est patria velut piscibus equor, quanquam Sarnum biberimus ante dentes et Florentiam adeo diligamus ut, quia dileximus, exilium patiamur iniuste, rationi magis quam sensui spatulas nostri iudicii podiamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 35:1)
Cum igitur omnis nostra loquela - preter illam homini primo concreatam a Deo - sit a nostro beneplacito reparata post confusionem illam que nil aliud fuit quam prioris oblivio, et homo sit instabilissimum atque variabilissimum animal, nec durabilis nec continua esse potest, sed sicut alia que nostra sunt, puta mores et habitus, per locorum temporumque distantias variari oportet.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 68:2)
dictum est, successive per tempora, nec stare ullo modo potest, necesse est ut disiunctim abmotimque morantibus varie varietur, ceu varie variantur mores et habitus, qui nec natura nec consortio confirmantur, sed humanis beneplacitis localique congruitate nascuntur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 72:2)
nec mirum, cum etiam morum habituumque deformitate pre cunctis videantur fetere.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 86:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION