라틴어 문장 검색

Non enim solam volunt esse illam negotii, de quo apud iudices quaeritur, expositionem, sed personae, ut M. Lollius Palicanus, humili loco Picens, loquax magis facundus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 91:2)
erit autem narratio aperta atque dilucida, si fuerit primum exposita verbis propriis et significantibus et non sordidis quidem, non tamen exquisitis et ab usu remotis, tum distincta rebus, personis, temporibus, locis, causis, ipsa etiam pronuntiatione in hoc accommodata, ut iudex quae dicentur quam facillime accipiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 125:1)
credibilis autem erit narratio ante omnia, si prius consuluerimus nostrum animum, ne quid naturae dicamus adversum, deinde si causas ac rationes factis praeposuerimus, non omnibus sed de quibus quaeritur, si personas convenientes iis, quae facta credi volemus, , ut furti reum cupidum, adulterii libidinosum, homicidii temerarium, vel his contraria, si defendemus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 141:1)
omnia denique, quae probation tractaturi sumus, personam, causam, locum, tempus, instrumentum, occasionem, narratione delibabimus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 144:2)
deinde, ut et personae et loco et tempori congruat et credibilem rationem et ordinem habeat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 178:2)
ut ille parasitus, qui ter abdicatum a divite iuvenem et absolutum tanquam suum filium asserit, habebit quidem colorem, quo dicat et paupertatem sibi causam exponendi fuisse et ideo a se parasiti personam esse susceptam, quia in illa domo filium haberet;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 184:1)
deinde ex personarum comparatione et indicii ordine et silentio repudiatae argumenta ducentur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 188:2)
illa quoque de narratione praecipi solent, ne qua ex ea fiat excursio, ne avertatur a iudice sermo, ne alienae personae vocem demus, ne argumentemur;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 192:1)
quae ne fecisse inobservantia quadam videatur, quanquam hoc in illo credibile non est, in Partitionibus praecepit, ut habeat narratio suavitatem, admirationes, exspectationes, exitus inopinatos, colloquia personarum, omnes adfectus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 196:3)
initium narrationis quidam utique faciendum a persona putant, eamque, si nostra sit, ornandam, si aliena, infamandam statim.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 218:1)
hoc sane frequentissimum est, quia personae sunt inter quas litigatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 218:2)
si id non continget aut eadem causa erit, actionum incusanda negligentia aut de infirmitate personarum querendum, contra quas erit iudicatum, aut de gratia, quae testes corruperit, aut de invidia aut de ignorantia, aut videndum, quid causae postea accesserit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 14:3)
si reprehensionem non capit ipsa persona, infamare signatores licet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 32:5)
nam, ut in oratione sparsa plerumque colligimus argumenta, quae per se nihil reum aggravare videantur, congregatione deinde eorum factum convincimus, ita huiusmodi testis multa de anteactis, multa de insecutis, loco, tempore, persona, ceteris est interrogandus, ut in aliquod responsum incidat, post quod illi vel fateri quae volumus necesse sit vel iis quae iam dixerit repugnare.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 48:5)
quid autem in testium dicendum sit, sumi nisi ex ipsorum personis non potest.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 56:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION