도구

도구

라틴어 문장 검색

Hoc autem tempus nondum uenit, quia, licet uideamus Romanum imperium ex maxima parte destructum, tamen, quandiu reges Francorum durauerint, qui Romanum imperium tenere debent, Romani regni dignitas ex toto non peribit, quia in regibus suis stabit.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:15)
Quidam uero doctores nostri dicunt, quod unus ex regibus Francorum Romanum imperium ex integro tenebit, qui in nouissimo tempore erit et ipse erit maximus et omnium regum ultimus.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:16)
Supra omnes istos deos extolletur Antichristus, quia maiorem et fortiorem se his omnibus faciet, et non solum supra hos, sed etiam supra omne quod colitur, id est, supra sanctam Trinitatem, que solummodo colenda et adoranda est ab omni creatura.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:22)
Sed ne subito et improuise Antichristus ueniat et totum humanum genus suo errore decipiat et perdat, ante eius exordium duo magni prophete mittentur in mundum, Enoch scilicet et Helias, qui contra impetum Antichristi fideles Dei diuinis armis premunient et instruent eos et confortabunt et preparabunt electos ad bellum, docentes et predicantes tribus annis et dimidio.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:28)
Filios autem Israel, quicumque eo tempore fuerint inuenti, hi duo maximi prophete et doctores ad fidei gratiam conuertent et a pressura tanti turbinis in parte electorum insuperabilem reddent.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:29)
Hic itaque Antichristus diaboli filius et totius malicie artifex pessimus, cum per tres annos et dimidium, sicut predictum est, magna persecutione totum mundum uexabit et omnem populum Dei uariis poenis cruciabit.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 4:2)
qui quod illi de Pylade et Oreste pro magno miraculo dicunt vel fingunt, parati erant pro invicem mori.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:4)
Maiorem, inquit, hac dilectionem nemo habet, quam ut animam suam ponat quis pro amicis suis. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:15)
eos scilicet qui primum spe lucri communis foedus ineuntes dum sibi in iniquo mammona fidem servant, in rebus dumtaxat humanis, ad maximum perveniunt gratum que consensum.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:20)
Saepe minora maioribus, bona melioribus, infirmiora fortioribus, etsi non coaequantur, coniunguntur tamen maxime in virtutibus;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:23)
et quamvis inter has virtutes magna sit differentia, in eo tamen quod virtutes sunt, nonnulla est convenientia.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:27)
o si ipsemet accessisset, ad illud intellectuale suspirat, et cum maximo desiderio clamans:
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:21)
Alii pro amico contemnendam pecuniam, expuendos honores, maiorum inimicitias subeundas, exilium censent etiam non fugiendum;
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:9)
maiorem hac, inquiens, dilectionem nemo habet, quam ut animam suam ponat quis pro amicis suis.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:22)
Cum maior esse non possit amicitia, cur non satis sit?
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:26)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION