라틴어 문장 검색

Inde per iniectis adopertam floribus ingens serpit humum flectitque sinus mediamque per urbem tendit ad incurvo munitos aggere portus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 61:4)
Huc ubi veliferam nautae advertere carinam (asper enim iam pontus erat), deus explicat orbes perque sinus crebros et magna volumina labens templa parentis init flavum tangentia litus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 63:1)
Dumque tulit, lumen capere atque ignescere sensit emisitque sinu:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 74:2)
nos freta sideribus totis distantia mensos sors tulit in Geticos Sarmaticosque sinus, ille habuit fidamque manum sociosque fideles:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 521)
haec, precor, evincat, propulsaque fortibus Austris transeat instabilis strenua Cyaneas Thyniacosque sinus, et ab his per Apollinis urbem arta sub Anchiali moenia tendat iter.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 1012)
iure deas igitur veneror mala nostra levantes, sollicitae comites ex Helicone fugae, et partim pelago partim vestigia terra vel rate dignatas vel pede nostra sequi, sint, precor, haec saltem faciles mihi!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 122)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)
nunc erat, ut posito deberem fine laborum vivere, me nullo sollicitante metu, quaeque meae semper placuerunt otia menti carpere et in studiis molliter esse meis, et parvam celebrare domum veteresque Penates et quae nunc domino rura paterna carent, inque sinu dominae carisque sodalibus inque securus patria consenuisse mea.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 82)
verba solet vultumque tuum gemitusque referre, et te flente suos emaduisse sinus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 417)
pellibus et laxis arcent mala frigora bracis, oraque sunt longis horrida tecta comis, in paucis remanent Graecae vestigia linguae, haec quoque iam Getico barbara facta sono.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 717)
nunc quoque se, quamvis est iussa quiescere, quin te nominet invitum, vix mea Musa tenet, utque canem pavidae nactum vestigia cervae latrantem frustra copula dura tenet, utque fores nondum reserati carceris acer nunc pede, nunc ipsa fronte lacessit equus, sic mea lege data vincta atque inclusa Thalia per titulum vetiti nominis ire cupit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 915)
239. Apud christianos fides in unum Deum, qui est communio Trinitaria, ad cogitandum ducit omnes res in se vestigium proprie Trinitarium continere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 303:1)
Vestigium Trinitatis agnosci poterat in natura “quando nec liber iste obscurus erat, nec oculus hominis caligaverat”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 303:3)
Creaturae ad Deum tendunt, ac deinde cuiusque viventis est tendere ad alterum, ita ut in sinu universi invenire possimus immensas constantes necessitudines quae secrete connectuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 304:2)
Verbum quod in eius corpore « veluti emortuo » et in Sarae sterilis « emortuo sinu » (cfr Rom 4,19) suscitare valuit filium, promissum futuri ultra minas aut periculum implere valet (cfr Heb 11,19;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION