라틴어 문장 검색

petiitque et accepit ab eo pretium suae redemtionis, ac suo domino pro se, ut promiserat, misit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XX [XXII]. 1:15)
Tum mihi iurabas nullo te divitis auri Pondere, non gemmis, vendere velle fidem, Non tibi si pretium Campania terra daretur, Non tibi si, Bacchi cura, Falernus ager.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 920)
Tu procul hinc absis, cui formam vendere cura est Et pretium plena grande referre manu.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 932)
illa caua pretium flagitat usque manu.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 49)
sed pretium si grande feras, custodia uicta est nec prohibent claues et canis ipse tacet.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 423)
at tibi, quae pretio uictos excludis amantes, eripiant partas uentus et ignis opes:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 426)
Carmine formosae, pretio capiuntur auare:
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 13)
facturusne operae pretium sim, si a primordio urbis res populi Romani perscripserim, nec satis scio, nec, si sciam, dicere ausim, quippe qui cum veterem tum volgatani esse rein videam, dum novi semper scriptores aut in rebus certius aliquid allaturos se aut scribendi arte rudem vetustatem superaturos credunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 3:1)
pontificem deinde Numam Marcium Marci filium ex patribus legit eique sacra omnia exscripta exsignataque attribuit, quibus hostiis, quibus diebus, ad quae sacra fierent atque unde in eos sumptus pecunia erogaretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 214:1)
peropportune ad praesentis quietem status bellum cum Veientibus - iam enim indutiae exierant - aliisque Etruscis sumptum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 431:2)
qui silentio facto monitus a proximis ut purgaret se, quod id temporis venisset, disceptatorem ait se sumptum inter patrem et filium, cura reconciliandi eos in gratiam moratum esse, et quia ea res exemisset illum diem, postero die acturum quae constituisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 514:3)
direptis bonis regum damnati proditores sumptumque supplicium, conspectius eo quod poenae capiendae ministerium patri de liberis consulatus imposuit, et qui spectator erat amovendus, eum ipsum fortuna exactorem supplicii dedit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 46:1)
P. Valerius, omnium consensu princeps belli pacisque artibus, anno post Agrippa Menenio P. Postumio consulibus moritur, gloria ingenti, copiis familiaribus adeo exiguis ut funeri sumptus deesset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 175:1)
huic interpreti arbitroque concordiae civium, legato patrum ad plebem, reductori plebis Romanae in urbem, sumptus funeri defuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 366:1)
nostrum id nobis velut familiare bellum privato sumptu gerere in animo est:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 539:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION