-
Delibero interim et illam induam uestem quam patri meo reliquit percussor.
- (세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Iniuriarum sit actio. Quidam cum haberet filium et diuitem inimicum, occisus inspoliatus inuentus est. adulescens sordidatus diuitem sequebatur; diues eduxit in ius eum et postulauit ut si quid suspicaretur, accusaret se. pauper ait: accusabo cum potero, e 4:13)
-
in honorem eius uestem mutaui.
- (세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Iniuriarum sit actio. Quidam cum haberet filium et diuitem inimicum, occisus inspoliatus inuentus est. adulescens sordidatus diuitem sequebatur; diues eduxit in ius eum et postulauit ut si quid suspicaretur, accusaret se. pauper ait: accusabo cum potero, e 5:8)
-
Licet, inquit, flere, licet ambulare qua uelis, licet uestem quam uelis sumere.
- (세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Iniuriarum sit actio. Quidam cum haberet filium et diuitem inimicum, occisus inspoliatus inuentus est. adulescens sordidatus diuitem sequebatur; diues eduxit in ius eum et postulauit ut si quid suspicaretur, accusaret se. pauper ait: accusabo cum potero, e 9:19)
-
uestem sine dubio alius nescio quis percussor concupierat.
- (세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Iniuriarum sit actio. Quidam cum haberet filium et diuitem inimicum, occisus inspoliatus inuentus est. adulescens sordidatus diuitem sequebatur; diues eduxit in ius eum et postulauit ut si quid suspicaretur, accusaret se. pauper ait: accusabo cum potero, e 12:19)
-
Quorum quae vis quaeve proprietas sit, dicam, si prius illa, quae ad rem non pertinent, transilire mihi permiseris, quare tres Gratiae et quare sorores sint, et quare manibus implexis, et quare ridentes et iuvenes et virgines solutaque ac perlucida veste.
- (세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 23:1)
-
Rusticus, inhumanus ac mali moris et inter matronas abominanda condicio est, si quis coniugem suam in sella prostare vetuit et vulgo admissis inspectoribus vehi perspicuam undique.
- (세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 60:2)
-
libentius statuas quam vestem et quod usus brevis deterat.
- (세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 78:2)
-
Bello civili proscriptum dominum servus abscondit et, cum anulos eius sibi aptasset ac vestem induisset, speculatoribus occurrit nihilque se deprecari, quo minus imperata peragerent, dixit et deinde cervicem porrexit.
- (세네카, 행복론, Liber III 108:1)
-
Haec et viro bono dare malus potest et accipere a bono, ut pecuniam et vestem et honores et vitam ;
- (세네카, 행복론, Liber V 75:3)
-
Si marmora et vestes desideraverit, nihil oberit cuiquam id, quo luxuria eius in- struitur ;
- (세네카, 행복론, Liber VII 107:3)
-
Ne illos quidem inter otiosos numeraverim,qui sella se et lectica huc et illuc ferunt et ad gestationum suarum, quasi deserere illas non liceat, horas occurrunt, quos quando lavari debeant, quando natare, quando cenare, alius admonet ;
- (세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 69:1)
-
Audio quendam ex delicatis - si modo deliciae vocandae sunt vitam et consuetudinem humanam dediscere - , cum ex balneo inter manus elatus et in sella positus esset, dixisse inter- rogando :
- (세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 70:1)
-
"At vestem ac domum desideraturus est exsul.
- (세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 75:1)
-
numquam tibi placuit vestis, quae nihil amplius nudaret, cum poneretur.
- (세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 112:1)
-
ibit violentior per omnia, sicut solita est semper, eas quoque domos ausa iniuriae causa intrare, in quas per templa aditur, et atram laureatis foribus induet vestem.
- (세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 98:5)
