라틴어 문장 검색

Hanc mihi Iesus pro eo vulnere, quod diabolus inflixerat, praestitit vivam reddendo pro mortua.
(히에로니무스, 편지들, Ad Chromatium, Iovinum, Eusebium 4:3)
An non est miseria alienis dolere vulneribus et mortuas carnes clementi secare ferro?
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam De Onaso 1:2)
"truncas inhonesto vulnere nares?"
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam De Onaso 2:7)
Cauterium bonum est, sed que mihi vulnus, ut indigeam cauterio?
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 6:5)
Aliorum vulnus nostra sit cautio;
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 10:16)
obligatoque parumper vulnere audias laudes eius, cuius semper virtute laetatus es, nec doleas, quod talem amiseris, sed gaudeas, quod talem habueris, et sicut hi, qui in brevi tabella terrarum situs pingunt, ita in parvo isto volumine cernas adumbrata, non expressa signa virtutum, suseipiasque a nobis non vires, sed voluntatem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 7:14)
PLURES anni sunt, quod super dormitione Blesillae Paulam, venerabilem feminam, recenti adhuc vulnere consolatus sum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 1:1)
Aperuit cunctis vulnus suum et decolore in corpore cicatricem flens Roma conspexit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 5:3)
Sic dolebat, quasi adulterium commisisset et multis inpendiis medicaminum unum vulnus sanare cupiebat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 5:10)
Quotiens lavit purulentam vulnerum saniem, quam alius aspicere non audebat?
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 6:8)
Vulnera eius aestimemus propria et omnis animi in alterum duritia clementi in nosmet ipsos cogitatione frangetur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 6:17)
Ad extremum hoc dico, quod, etiam si conscientia vulnus non habeat, habet tamen fama ignominiam.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 2:7)
"Et tacitum vivat sub pectore vulnus."
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 7:7)
Et tu te arbitraris absque lapsu et vulnere posse transire, nisi omni custodia servaveris cor tuum et eum salvatore dixeris:
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 7:27)
"ense velut stricto quotiens Lucilius ardens infremuit, rubet auditor cui frigida mens est criminibus, tacita sudant praecordia culpa, inde ira et lacrimae."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I73)

SEARCH

MENU NAVIGATION