라틴어 문장 검색

est illi curae me perdere, quaeque solebat esse levis, constans et bene certa nocet, crede mihi, si sum veri tibi cognitus oris (nec planis nostris casibus esse puter ), Cinyphiae segetis citius numerabis aristas, altaque quam multis floreat Hybla thymis, et quot aves motis nitantur in aere pinnis, quotque natent pisces aequore, certus eris, quam tibi nostrorum statuatur summa laborum, quos ego sum terra, quos ego passus aqua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 711)
sed nisi bella forent, numquam mihi cognitus esset.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 6:18)
prohibent aditus litusque tuentur Troes, et Hectorea primus fataliter hasta, Protesilae, cadis, commissaque proelia magno stant Danais, fortisque animae nece cognitus Hector.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 10:2)
nam cunctis eadem est audire voluntas, o facunde senex, aevi prudentia nostri, quis fuerit Caeneus, cur in contraria versus, qua tibi militia, cuius certamine pugnae cognitus, a quo sit victus, si victus ab ullo est."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 20:8)
quid, si dumtaxat Romae mihi cognitus esses, ascitus totiens in genus omne loci?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 810)
idque recens praestas nec longo cognitus usu, quod veterum misero vix duo tresve mihi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 53)
si tibi cura mei, vel si pudor ullus inesset, non ultra patriam me sequerere meam, quoque loco primum tibi sum male cognitus infans, illo temptasses ultimus esse mihi, inque relinquendo, quod idem fecere sodales, tu quoque dixisses tristis in urbe vale.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 134)
si liceat, nulli cognitus esse velim, an quia cesserunt primo bene carmina, suades scribere, successus ut sequar ipse meos?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1217)
Ut crebro temporibus magno distinctis discrimine accidit, quae audacia requirunt consilia, arbitramur accidentia certa non esse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 75:2)
Illinc quidam arbitrantur hominem, quovis suo opere, unum minari et oecosystema mundanum in periculum adducere posse, convenit ideo ut eius in terrarum orbe praesentia minuatur eiusdemque opus cuiuscumque generis impediatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 77:3)
82. Error tamen quoque esset si arbitraremur cetera viventia mera obiecta esse consideranda, quae suo nutu arbitratuque homo moderaretur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 104:1)
87. Cum illud cognitum est Deum ex omnibus quae sunt referri, desiderium experitur cor per omnes creaturas et una cum iis Dominum adorandi, ut in pulcherrimo sancti Francisci Assisiensis hymno manifestatur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 110:1)
Hoc in rerum contextu haud possibile videtur ut quis arbitretur realitatem sibi limites imponere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 262:4)
212. Non est arbitrandum hos conatus mundum mutaturos non esse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 271:1)
Communis veritas nobis metum incutit, quoniam eam imposito absolutismo aequalem esse arbitramur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 60:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION