도구

도구

라틴어 문장 검색

Neque id nunc molior quod cuiuis ueniat in mentem, corrigi ultione prauos mores et ad rectum supplicii terrore deduci, ceteris quoque exemplum esse culpanda fugiendi;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:7)
Cui sententiae consequens est ut tum demum grauioribus suppliciis urgueantur cum impuniti esse creduntur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 4:3)
at si ad hominum iudicia reuertar, quis ille est cui haec non credenda modo sed saltem audienda uideantur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 5:3)
Minus etenim mirarer si misceri omnia fortuitis casibus crederem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:7)
— Nec mirum, inquit, si quid ordinis ignorata ratione temerarium confusumque credatur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:10)
In qua re illud etiam dispensari credo quod est forsitan alicuius tam praeceps atque importuna natura ut eum in scelera potius exacerbare possit rei familiaris inopia;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:12)
Quo fit ut quae in terris abundare creduntur, si disponentem prouidentiam spectes, nihil usquam mali esse perpendas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:27)
Hoc igitur fortuitu quidem creditur accidisse, uerum non de nihilo est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:13)
quod de deo credere nefas iudico.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 1:10)
Neque enim illam probo rationem qua se quidam credunt hunc quaestionis nodum posse dissoluere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 2:1)
Quae si recepta futurorum necessitate nihil uirium habere credantur, quid erit quo summo illi rerum principi conecti atque adhaerere possimus?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 8:3)
Quasi uero nos ea quae prouidentia futura esse praenoscit non esse euentura credamus ac non illud potius arbitremur, licet eueniant, nihil tamen ut euenirent sui natura necessitatis habuisse.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:2)
aliter enim ac sese res habeat arbitrari ab integritate scientiae credis esse diuersum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:16)
Credant mentibus imprimi,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VIII 5:1)
Ad haec si ratio contra respondeat se quidem et quod sensibile et quod imaginabile sit in uniuersitatis ratione conspicere, illa uero ad uniuersitatis cognitionem aspirare non posse quoniam eorum notio corporales figuras non posset excedere, de rerum uero cognitione firmiori potius perfectiorique iudicio esse credendum:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION