도구

도구

라틴어 문장 검색

Si aut de vetere, inquam, iure et recepto aut controverso et ambiguo aut novo et constituto discendum esset, issem plane sciscitatum ad istos quos dicis;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 4:1)
Audi igitur, inquit, de ratione verbi quid existimem, sed eo tamen pacto ut id facias, non quod ego de proprietate vocis disseruero, sed quod in ea re omnium pluriumve consensu observari cognoveris;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 6:1)
Cum dies, inquit, "ita praefinita est, ut iudex ' intra Kalendas' pronuntiet, occupavit iam haec omnes opinio, non esse dubium quin ante Kalendas iure pronuntietur, et id tantum ambigi video quod tu quaeris, an Kalendis quoque iure pronuntietur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 7:2)
Cordi, inquam, mihi fuit, priusquam ad te irem, quaerere explorareque quonam modo veteres nostri particula ista qua de agitur usi sint, atque ita invenimus Tullium in Tertia in Verrem scripsisse istoc modo:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 18:2)
Non me hercule inargute, inquit, nec incallide opposuisti hoc Tullianum;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 20:2)
Intra montem, inquit, Taurum regnare iusserunt, quod non proinde est, ut intra cubiculum dicimus, nisi videri potest id esse intra montem quod est intra regiones quae Tauri montis obiectu separantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 28:1)
Nam cum alia quaedam petita et non impetrata sunt, tum solemus, inquit, quasi extremum aliquid petituri quod negari minime debeat, dicere ' hoc saltem fieri aut dari oportere,' tamquam salutem postremo petentes, quam impetrari certe et obtineri sit aequissimum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIV 7:3)
Praeter naturam, inquit, praeterque fatum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, I 3:1)
An utrumque idem valere voluerit fatum atque naturam et duas res καθ' ἑνο`σ ὑποκειμένου posuerit, an vero diviserit separaritque, ut alios casus natural ferre videatur, alios fatum, considerandum equidem puto, atque id maxime requirendum, qua ratione dixerit accidere multa humanitus posse praeter fatum, quando sic ratio et ordo et insuperabilis quaedam necessitas fati constituitur, ut omnia intra fatum claudenda sint, nisi illud sane Homeri secutus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, I 3:2)
Cum Pacuvius, inquiunt, grandi iam aetate et morbo corporis diutino adfectus, Tarentum ex urbe Roma concessisset, Accius tunc, haut parvo iunior, proficiscens in Asiam, cum in oppidum venisset, devertit ad Pacuvium comiterque invitatus plusculisque ab eo diebus retentus, tragoediam suam cui Atreus nomen est desideranti legit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, II 3:1)
Ita est, inquit Accius, uti dicis, neque id me sane paenitet;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, II 5:1)
Nam quod in pomis, itidem, inquit, esse aiunt in ingeniis;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, II 6:1)
Equidem mihi videor pro nostra necessitate non labore, non opera, non industria defuisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, III 6:3)
Amabo, inquit, mi fili, quiescas neque deferas me neque criminere adversum lunonem;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, IV 3:3)
Firmum, inquit, hercle vinum et iucundum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, V 9:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION