도구

도구

라틴어 문장 검색

ut lex et naturae necessitas ordinavit, aliunde alio deferuntur ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 34:2)
Romanum imperium nempe auctorem exulem respicit, quem profugum capta patria, exiguas reliquias trahentem necessitas et victoris metus longinqua quaerentem in Italiam detulit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 42:1)
Circumcisae sunt peregrinantium sarcinae et quotiens festinationem necessitas itineris exegit, comitum turba dimittitur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 84:2)
Quis tam superbae impotentisque arrogantiae est, ut in hac naturae necessitate omnia ad eundem finem revocantis se unum ac suos seponi velit ruinaeque etiam ipsi mundo imminenti aliquam domum subtrahat ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 4:1)
Ad quendam itaque modum tibi quoque eadem necessitas iniungitur;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 39:1)
Est, mihi crede, magna felicitas in ipsa necessitate moriendi.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 55:3)
" Sua quemque credulitas decipit et in eis, quae diligit, voluntaria mortalitatis oblivio.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 64:2)
Natura nulli se necessitatis suae gratiam facturam esse testata est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 64:3)
nemo enim tam expers erit sensus ac sanitatis, ut fortunam ulli queratur luctum intulisse, quam sciet etiam Caesarum lacrimas concupisse, Divus Augustus amisit Octaviam sororem carissimam et ne ei quidem rerum natura lugendi necessitatem abstulit, cui caelum destinaverat, immo vero idem omni genere orbitatis vexatus sororis filium successioni praeparatum suae perdidit ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 89:3)
Magnum me hercules detrimentum res publica ceperat, si illum ob duas res pulcherrimas in oblivionem coniectum, eloquentiam et libertatem, non eruisses.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 5:1)
Quae deinde ista suae publicaeque condicionis oblivio est ?
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 59:5)
Cogita nullis defunctum malis adfici, illa, quae nobis inferos faciunt terribiles, fabulas esse, nullas imminere mortuis tenebras nec carcerem nec flumina igne flagrantia nec Oblivionem amnem nec tribunalia et reos et in illa libertate tam laxa ullos iterum tyrannos :
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 112:1)
Origo huius mali ab ira est, quae ubi frequenti exercitatione et satietate in oblivionem clementiae venit et omne foedus humanum eiecit animo, novissime in crudelitatem transit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 26:2)
Inter cetera mortalitatis incommoda et hoc est, caligo mentium nec tantum necessitas errandi sed errorum amor.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 48:6)
necessitati quis nisi iniquus suscenset ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 163:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION