도구

도구

라틴어 문장 검색

nam genus hoc vivo iam decrescebat Homero;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV25)
unde sibi exortam semper florentis Homeri commemorat speciem lacrimas effundere salsas coepisse et rerum naturam expandere dictis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 5:8)
quorum unus Homerus sceptra potitus eadem aliis sopitus quietest.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 27:7)
verum sponte inruere in convivium aliis praeparatum nec Homero sine nota vel in fratre memoratum est, et vide ne nimium arroganter tres tibi velis Menelaos contigisse, cum illi tanto regi unus evenerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 10:3)
Alii putant Romulum vel altiore prudentia vel certi numinis providentia ita primos ordinasse menses, ut, cum praecedens Marti esset dicatus, deo plerumque hominum necatori, ut Homerus naturae conscius ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 9:1)
Homerus quoque, cum ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 42:1)
Quod et Homerus vester Mantuanus intellegens, illud stare dici ad quod acceditur, ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 43:1)
Eundem deum praestantem salubribus causis Οὔλιον appellant, id est sanitatis auctorem, ut ait Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 21:1)
idem Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 38:3)
Unde non unius generis sed omnium pecorum pastor canitur, ut apud Homerum Neptuno dicente:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 44:1)
Nam quia mentis potentem Mercurium credimus, appellatumque ita intellegimus ἀπὸ τοῦ ἑρμηνεύειν, et sol mundi mens est, summa autem est velocitas mentis, ut ait Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 9:1)
unde Homerus de eo ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXII. 4:2)
Nam cum ait Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 1:3)
Nam et Homerus, qui citreum θύον appellat, ostendit esse odoratum pomum:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 5:2)
Θύου δ’ ἀπὸ καλὸν ὀδώδει, et, quod ait Oppius inter vestem poni citreum, idem significat Homerus, cum dicit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 5:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION