라틴어 문장 검색

virginum ordinem sequebantur decemviri coronati laurea praetextatique.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 561:1)
hunc regem in triumpho ductum Polybius, haudquaquam spernendus auctor, tradit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 608:1)
nos non minimo potissimum numero credidimus sed Polybium secuti sumus, non incertum auctorem cum omnium Romanarum rerum tum praecipue in Graecia gestarum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 117:1)
purpura viri utemur, praetextati in magistratibus, in sacerdotiis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 90:1)
multitudinis eorum argumentum sit, quod Polybius scribit centum talentis eam rem Achaeis stetisse, cum quingenos denarios pretium in capita, quod redderetur dominis, statuissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 572:1)
nec praeter quingentos, qui circa regem fuerunt, ex toto exercitu quisquam effugit, etiam ex decem milibus militum, quos Polybio auctore traiecisse secum regem in Graeciam scripsimus, exiguus numerus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 242:1)
Scipionem et Polybius et Rutilius hoc anno mortuum scribunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 613:1)
Q. Fulvius M. F. in locum eius triumvir cooptatus, tum praetextatus erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 504:2)
filii quattuor togas viriles habent, duo praetextati sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 354:2)
quos praetextatos curru vehi cum patre, sibi ipsos similis destinantis triumphos, oportuerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 497:1)
Polybius eum regem indignum maiestate nominis tanti tradit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 555:2)
Eique puero postea cognomentum honoris gratia decreto inditum Praetextatus, ob tacendi loquendique in praetextata aetate prudentiam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 25:2)
Hoc quidem, inquit, iam ferre non possum, quod Praetextatus noster in ingenii sui pompam et ostentationem loquendi vel paulo ante honori alicuius dei adsignari voluit quod servi cum dominis vescerentur, quasi vero curent divina de servis aut sapiens quisquam domi suae contumeliam tam foedae societatis admittat, vel nunc Sigillaria, quae lusum reptanti adhuc infantiae oscillis fictilibus praebent, temptat officio religionis ascribere, et quia princeps religiosorum putatur, nonnulla iam et superstitionis admiscet, quasi vero nobis fas non sit Praetextato aliquando non credere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION