라틴어 문장 검색

"certe iam nunc Cybeleia movit limina et Euboicae carmen legit ille Sibyllae, iamque parens Latius, cuius praenoscere mentem fas mihi, purpureos habitus iuvenique curule indulgebit ebur Dacasque - haec gloria maior - exuvias laurosque dabit celebrare recentes."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam82)
sive vaporiferas blandissima litora, Baias, enthea fatidicae seu visere tecta Sibyllae dulce sit Iliacoque iugum memorabile remo, seu tibi Bacchei vineta madentia Gauri Teleboumque domos, trepidis ubi dulcia nautis lumina noctivagae tollit Pharus aemula lunae, caraque non molli iuga Surrentina Lyaeo, quae meus ante alios habitator Pollius auget, Aenarumque lacus medicos Stabiasque renatas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 37)
hic segnis populi vias gravatus et campos iter omne detinentes longos eximit ambitus novoque iniectu solidat graves harenas gaudens Euboicae domum Sibyllae Ganranosque sinus et aestuantes septem montibus admovere Baias.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana3)
an sacris ab antris profert Chalcidicas Sibylla laurus?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana29)
ipse madens oculis, umbrarum animaeque sacerdos, praecinerem gemitum, cui te nec Cerberus omni ore nec Orpheae quirent avertere leges.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum22)
sic ad Avernales scopulos et opaca Sibyllae antra rogaturae veniebant undique gentes;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum56)
"quin et cornigeri vatis nemus atque Molosso quercus anhela Iovi Troianaque Thymbra tacebit, ipsi amnes ipsaeque volent arescere laurus, ipse nihil certum sagis clangoribus aether praecinet, et nulla ferientur ab alite nubes."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권104)
Habetis, quod sciam, et vos Sibyllam, quatinus appellatio ista verae vatis dei veri passim super ceteros qui vaticinari videbantur usurpata est.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 19장 1:25)
Sunt vestrae Sibyllae nomen de veritate mentitae, quemadmodum et dei vestri.] Omnes itaque substantias omnesque materias, origines, ordines, venas veterani cuiusque stili vestri, gentes etiam plerasque et urbes insignes historiarum et canas memoriarum, ipsas denique effigies litterarum, indices custodesque rerum et (puto adhuc minus dicimus) ipsos inquam deos vestros, ipsa templa et oracula et sacra unius interim prophetae scrinium saeculis vincit, in quo videtur thesaurus collocatus totius Iudaici sacramenti et inde iam
(테르툴리아누스, Apologeticum, 19장 1:26)
Ille ego, cum tristi morbo defessa iaceres, Te dicor votis eripuisse meis, Ipseque te circum lustravi sulphure puro, Carmine cum magico praecinuisset anus;
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 56)
Nec mihi sunt sortes nec conscia fibra deorum, Praecinit eventus nec mihi cantus avis:
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 82)
te duce Romanos numquam frustrata Sibylla, abdita quae senis fata canit pedibus.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 510)
atque tubas atque arma ferunt strepitantia caelo audita et lucos praecinuisse fugam:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 535)
Euander tum ea profugus ex Peloponneso auctoritate magis quam imperio regebat loca, venerabilis vir miraculo litterarum, rei novae inter rudes artium homines, venerabilior divinitate credita Carmentae matris, quam fatiloquam ante Sibyllae in Italiam adventum miratae eae gentes fuerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 78:1)
tibicines, quia prohibiti a proximis censoribus erant in aede Iovis vesci quod traditum antiquitus erat, aegre passi Tibur uno agmine abierunt, adeo ut nemo in urbe esset qui sacrificiis praecineret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 425:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION