도구

도구

라틴어 문장 검색

quia, cum incertum esset quo mense Servius Tullius natus fuisset, Nonis tamen natum esse constaret, omnes Nonas celebri notitia frequentabant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIII. 18:2)
Inter haec cum Servius ordine se vocante per verecundiam sileret:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 12:1)
Tunc Servius, postquam magis silentium erubescendum vidit, ad libertatem se similis relationis animavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 13:1)
Caninius quoque Revilus, qui uno die, ut iam Servius retulit, consul fuit, rostra cum ascendisset, pariter honorem iniit consulatus et eieravit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 6:1)
Servius Sulpicius religionem esse dictam tradidit quae propter sanctitatem aliquam remota ac seposita a nobis sit, quasi a relinquendo dicta ut a carendo cerimonia.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 8:2)
Et Servius:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 2:1)
In hoc loco Valerius Probus, vir perfectissimus, notat nescire se hanc historiam sive fabulam quo referat auctore.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 9:3)
Sed nunc dicat volo Servius quae in Virgilio notaverit ab ipso figurata, non a veteribus accepta, vel ausu poetico nove quidem sed decenter usurpata.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 1:2)
Cum Servius ista dissereret, Praetextatus Avienum Eustathio insusurrantem videns:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 1:1)
Et Servius:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 7:1)
Respondit Servius sic hoc dictum esse, ut pleraque dici per defectionem solent:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 2:1)
Et Servius:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 8:1)
Ad haec Servius:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 15:1)
Tum Servius:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 4:1)
Bene, inquit Servius:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 9:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION