라틴어 문장 검색

fortasse iam superuacua esset adoptio, si non repugnasset.
(세네카, Controversiae, book 2, Diues tres filios abdicauit. petit a paupere unicum filium in adoptionem. pauper dare uult; nolentem ire abdicat. 38:18)
an pater ob ullam adoptionem accusari possit, an ob hanc debeat.
(세네카, Controversiae, book 2, Abdicauit quidam filium; abdicatus se contulit ad meretricem; ex illa sustulit filium. aeger ad patrem misit: cum uenisset, commendauit ei filium suum et decessit; pater adoptauit puerum. ab altero filio accusatur dementiae. 7:2)
"De adoptione nouissime questus est et hac figura:"
(세네카, Controversiae, book 2, Abdicauit quidam filium; abdicatus se contulit ad meretricem; ex illa sustulit filium. aeger ad patrem misit: cum uenisset, commendauit ei filium suum et decessit; pater adoptauit puerum. ab altero filio accusatur dementiae. 10:29)
"Cum diceret partem adulescentis Latro et tractaret adoptionis locum, dixit:"
(세네카, Controversiae, book 2, Abdicauit quidam filium; abdicatus se contulit ad meretricem; ex illa sustulit filium. aeger ad patrem misit: cum uenisset, commendauit ei filium suum et decessit; pater adoptauit puerum. ab altero filio accusatur dementiae. 10:45)
"iam iste ex imo per adoptionem nobilitati inseritur;"
(세네카, Controversiae, book 2, Abdicauit quidam filium; abdicatus se contulit ad meretricem; ex illa sustulit filium. aeger ad patrem misit: cum uenisset, commendauit ei filium suum et decessit; pater adoptauit puerum. ab altero filio accusatur dementiae. 10:46)
Paulus circa illos nobilissimi triumphi dies, quo vinctum ante currum egit Persen, incliti regis nomen, duos filios in adoptionem dedit, duos quos sibi servaverat extulit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 74:1)
petit a paupere unicum in adoptionem.
(세네카, Excerpta Controversiae, excerpta controversiarum: liber secundus, adoptandus post tres abdicatos.2)
pater post mortem illius in adoptionem recepit nepotem.
(세네카, Excerpta Controversiae, excerpta controversiarum: liber secundus, nepos ex meretrice susceptus.5)
in cuius signum adoptionis duas illi prouincias donauit, Uectam uidelicet insulam, et Meanuarorum prouinciam in gente Occidentalium Saxonum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XIII. 1:1)
secuti consules Opiter Verginius Sp.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 179:1)
A. deinde Postumius et T. Verginius consules facti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 225:2)
A. Verginius inde et T. Vetusius consulatum ineunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 293:1)
P. Verginius rem non volgabat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 309:2)
rursus Vergini Largique exemplo haud salubres, utique Largi, quae totam fidem tolleret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 316:2)
medium maxime et moderatum utroque consilium Vergini habebatur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 316:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION