라틴어 문장 검색

ad securitatem ergo posteri temporis in magno negotio habuit obligare semper annuos magistratus et e petitoribus non alios adiuuare aut ad honorem pati peruenire, quam qui sibi recepissent propugnaturos absentiam suam;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Iulius, 23장 2:1)
dubium uxorisne taedio, quam neque criminari aut dimittere auderet neque ultra perferre posset, an ut uitato assiduitatis fastidio auctoritatem absentia tueretur atque etiam augeret, si quando indiguisset sui res p. quidam existimant, adultis iam Augusti liberis, loco et quasi possessione usurpati a se diu secundi gradus sponte cessisse exemplo M. Agrippae, qui M. Marcello ad munera publica admoto Mytilenas abierit, ne aut obstare aut obtrectare praesens uideretur.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 10장 1:2)
Et, hercule, terribilem antea regem et absentia sua ad vanam fiduciam elatum, postquam adventare se senserit, cautum pro temerario factum delituisse inter angustias saltus ritu ignobilium ferarum, quae strepitu praetereuntium audito silvarum latebris se occulerent.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 3권, 8장 11:1)
"Meae vero gloriae semper aut absentiam Darei aut angustias locorum aut furtum noctis obstare non patiar."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 13장 10:6)
"Vestris armis continentur, non suis moribus et, qui praesentes metuunt, in absentia hostes erunt."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 3장 1:10)
4. Sed quanquam, sensualibus amissis, doloris amaritudo incumbat, si considerentur intellectualia que supersunt, sane mentis oculis lux dulcis consolationis exoritur. 5.
(단테 알리기에리, Epistolae 9:1)
7. Ego autem, preter hec, me vestrum vestre discretioni excuso de absentia lacrimosis exequiis;
(단테 알리기에리, Epistolae 10:1)
2. "Ecce nunc tempus acceptabile", quo signa surgunt consolationis et pacis.
(단테 알리기에리, Epistolae 25:1)
At livor antiqui et implacabilis hostis, humane prosperitati semper et latenter insidians, nonnullos exheredando volentes, ob tutoris absentiam nos alios impius denudavit invitos. 4.
(단테 알리기에리, Epistolae 46:2)
et per Boetium in tertio De Consolatione ibi:
(단테 알리기에리, Epistolae 127:4)
UT absentiam corporum spiritus confabulatione solemur, faciat unusquisque, quod praevalet.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam1)
Immortalem animam et post dissolutionem corporis subsistentem, quod Pythagoras somniavit, Democritus non credidit, in consolationem damnationis suae Socrates disputavit in carcere, Indus, Persa, Gothus, Aegyptius philosophantur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 4:12)
Praetermitto Maximos, Catones, Gallos, Pisones, Brutos, Scaevolas, Metellos, Scauros, Marios, Crassos, Marcellos atque Aufidios, quorum non minor in luctu quam in bellis virtus fuit et quorum orbitates in Consolationis libro Tullius explicavit, ne videar aliena potius quam nostra quaesisse;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:13)
sed desiderium absentiae eius ferre non possumus, non illius, sed nostram vicem dolentes.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 7:3)
Alioquin, si ad matrem migraveris post ruinam, facilius poteris cum ea plangere, quod per illius absentiam perdidisti.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 3:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION