라틴어 문장 검색

Quo pacto providentia divina Indiae occidentales coronae Castiliae, ut tunc, reservatae fuerunt.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 16:16)
Habebis eum, sed honorem tuum obligabis te vitam ei minime adempturum."
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 9:26)
Sed contra, tam diligenter in eos inquirebat, se interim ita velans et reservans ut illi aspicerentur tanquam in lumine positi, ipse veluti in tenebris collocatus lateret, absque specie tamen hominis se occultantis, sed potius libere et familiariter communicantis negotia sua et de illorum rebus vicissim percontantis.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM UNDECIMUM 4:2)
Ad quem etiam finem patiens fuit libertatis eorum tam in suadendo quam in suffragia ferendo donec animi sui sensum, quem ad finem deliberationum reservare solebat, declarasset.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM UNDECIMUM 8:2)
Ubi mala et aerumnas evolare sensissit, operculum vasi festinus imposuit, et in imo dolii spem reservavit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XV. DE SEDITIONIBUS ET TURBIS 20:4)
In rebus ambiguis et ingratis bonum est initia de iis sermonem inferendi alicui alteri deputare, cuius verba minoris sint ponderis, et maioris auctoritatis vocem in subsidiis reservare, veluti casu fortuito intervenientem, ut interrogetur ille superveniens de eo sermone, qui ab altero iniectus est.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXII. DE ASTUTIA 8:2)
Quid etiam temporibus imperatorum Romae obtinuit, qui honorem ipsum triumphi sibi et filiis suis de bellis quae praesentes ipsi confecerant tanquam peculiarem reservarunt.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXIX. DE PROFERENDIS FINIBUS IMPERII 15:16)
MENBRA fouens lecto quidam sub paupere tecto, Cui nichil est plus quam cereris cadus et domus usquam, Prorsus adempturum quendam sibi talia furum Dum presentiret, surrexit, ut obuius iret.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, V. De paupere et fure 6:1)
Lenis ut inprimis uenis sopor influit imis, Inde pulex mordax, magis irrequietus et audax, Corpus obit rostro, tectum regale sub ostro, Tamque frequens seuit, dum somnum prorsus ademit.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XV. De rege et duobus pulicibus 16:7)
"Aeris hic inuenti socius tibi nocte silenti Improbus huc uenit, clam prorsus et illud ademit".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XX. De fure in testimonium arborem inuocante 21:22)
Menti sincerae nequeunt eo usque nocere, Quin ad momentum sit eis opus illud ademptum;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:20)
Sed esse apud ceteros tutior debui, qui mihi amore iustitiae nihil apud aulicos quo magis essem tutior reseruaui.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:8)
se tamen paratos esse, sibi quoad vita suppeteret, oppidum seque ei reservare.
(카이사르, 아프리카 전기 92:2)
At fortuna, quae plerumque eos quos plurimis beneficiis ornavit ad duriorem casum reservat, superiorum temporum dissimilis Euphranorem prosequebatur.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 25:6)
timere Caesarem ereptis ab eo duabus legionibus, ne ad eius periculum reservare et retinere eas ad urbem Pompeius videretur; ut M.
(카이사르, 내란기, 1권 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION