라틴어 문장 검색

Susceperam causam Iuni Pastoris, cum mihi quiescenti visa est socrus mea advoluta genibus ne agerem obsecrare;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 18 3:1)
Libertus tuus, cui suscensere te dixeras, venit ad me advolutusque pedibus meis tamquam tuis haesit.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 21 1:1)
dumque silens adstat, status est vultusque diserti, spemque decens doctae vocis amictus habet, mox, ubi pulsa mora est atque os caeleste solutum, hoc superos iures more solere loqui, atque "haec est " dicas "facundia principe digna "eloquio tantum nobilitatis inest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 518)
ante torum visa est adstare sororis squalenti Dido sanguinulenta coma et
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권425)
Corripe lora manu, vel, si mutabile pectus est tibi, consiliis, non curribus utere nostris, dum potes et solidis etiamnunc sedibus adstas dumque male optatos nondum premis inscius axes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 12:18)
Ipse modo inmensum spiris facientibus orbem cingitur, interdum longa trabe rectior adstat impete nunc vasto ceu concitus imbribus amnis fertur et obstantes proturbat pectore silvas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 9:2)
Tibi enim inconsumpta iuventa est, tu puer aeternus, tu formosissimus alto conspiceris caelo, tibi, cum sine cornibus adstas, virgineum caput est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 3:5)
Quem procul adstantem plectrumque imbelle tenentem Pettalus inridens "Stygiis cane cetera" dixit "manibus" et laevo mucronem tempore fixit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 10:9)
haeret et ante oculos veluti spectabile corpus astat fortunae forma legenda meae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 814)
Verum est alia etiam adstare elementa (vulcanorum reiectiones, variationes orbitae et axis terrestris, cursum solis), sed multae inquisitiones scientificae demonstrant maiorem partem calefactionis universalis postremis decennis gasiorum ex cumulatione oriri quae loci clausi gignunt (dioxydum carbonicum, methanum, oxyda nitrogeni et alia) quae emittuntur potissimum ob humanam industriam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 34:6)
99. Ad christiano more realitatem intellegendam, totius creationis sors ex Christi mysterio pendet, qui inde ab omnium rerum ortu adstat:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 132:1)
Hoc tamen non debet in oblivionem adducere solitudinis neglegentiaeque condicionem quas etiam quidam incolae regionum ruralium patiuntur ubi servitia essentialia non perveniunt et operarii adstant in servitutem redacti ac destituti iuribus et exspectationibus vitae dignioris.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 200:2)
Ait Benedictus XVI adstare “oecologiam hominis” quia “etiam homini natura est quam observare debet quamque non potest libidinose adhibere”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 201:2)
Ipse utique adstabat coram omni persona humana et coram omni creatura, et itaque nobis ostendit viam ad superandam aegram anxietatem quae nos leves reddit, pugnaces et rebus consumendis immoderate deditos.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 287:3)
perfidus ille Deo, quamvis non perfidus orbi, augustum caput ante pedes curvare Minervae fictilis et soleas Iunonis lambere, plantis Herculis advolvi, genua incerare Dianae, quin et Apollineo frontem submittere gypso aut Pollucis equum suffire ardentibus extis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3145)

SEARCH

MENU NAVIGATION