라틴어 문장 검색

Erit igitur motus annuus punctorum aequinoctialium corporis ex globo & annulo compositi, ad motum 20 gr. 11'.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 5:12)
Vires autem quibus Nodi Lunarum (ut supra explicui) atque adeò quibus puncta aequinoctialia annuli regrediuntur (id est vires 3IT, in Fig. pag. 444.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 5:14)
& propterea (per Lem. I.) si materia annuli per totam globi superficiem, in morem figurae PapAPepE, ad superiorem illam Terrae partem constituendam spargeretur, vis & efficacia tota particularum omnium ad Terram circa quamvis AEquatoris diametrum rotandam, atque adeo ad movenda puncta aequinoctialia, evaderet quadruplo minor quàm prius.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 5:16)
Hic est motus punctorum aequinoctialium ab actionibus Solis & Lunae in partes Terrae, quae globo Pape incumbunt, oriundus.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 5:24)
Orbis uniuscujusque, si solus esset, puncta aequinoctialia eadem cum velocitate regredi deberent.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 세상의 체계에 대하여 3권, 제안 39~40 7:7)
sed hoc feliciter evaluit* adoinoia et uio eo ferimus Graecis ocoeludituinobono eo dure etiam iungere, et videre septentriones videmur *.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 252:1)
Quid illum in Africam, quid in septentrionem, quid in Mithridaten et Armeniam et omnis Asiae angulos traxit ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 65:2)
aedis celsa nitet nec in sinistrum aut dextrum trahitur, sed arce frontis ortum prospicit aequinoctialem.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Hesperio suo salutem 4:5)
Brittania Oceani insula, cui quondam Albion nomen fuit, inter septentrionem et occidentem locata est, Germaniae, Galliae, Hispaniae, maximis Europae partibus, multo interuallo aduersa.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 1:1)
plurimae item breuitatis noctes aestate, et dies habet in bruma, hoc est sex solummodo aequinoctialium horarum;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 2:14)
Itaque post aequinoctialem solis exortum, post plenilunium primi mensis hunc ex ordine subsequens, id est post conpletam diem eiusdem mensis XIIIIam, quae cuncta ex lege obseruanda accepimus, expectamus adhuc monente euangelio in ipsa ebdomada tertia tempus diei dominicae, et sic demum uotiua paschae nostri festa celebramus, ut indicemus nos non cum antiquis excussum Aegyptiae seruitutis iugum uenerari, sed redemtionem totius mundi, quae in antiqui Dei populi liberatione praefigurata, in Christi autem resurrectione conpleta est, deuota fide ac dilectione colere, utque resurrectionis etiam nostrae, quam eadem die dominica futuram credimus, spe nos certissima gaudere signemus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 7:15)
inde ubi prospectu in urbem agrumque capto deos precatus regiones ab oriente ad occasum determinavit, dextras ad meridiem partes, laevas ad septentrionem esse dixit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 197:2)
iugo medio legionum castris inpositis, latus ad septentrionem versum subductae naves navalesque socii tenebant, meridianam vallem ad alterum litus devexam equitatus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 494:2)
latus, quod vergit in Thessaliam, oriens spectat, septentrio a Macedonia obicitur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 146:2)
ante saltum Thermopylarum in septentrionem versa Epirus et Perrhaebia et Magnesia et Thessalia est et Phthiotae Achaei et sinus Maliacus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 187:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION