라틴어 문장 검색

Idem tamen dies et honestum exemplum tulit Cassii Asclepiodoti, qui magnitudine opum praecipuus inter Bithynos, quo obsequio florentem Soranum celebraverat, labantem non deseruit, exutusque omnibus fortunis et in exilium actus, aequitate deum erga bona malaque documenta.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XVI, 33장1)
nam in iudiciis fere de aequitate, in deliberationibus de honestate disserimus, ita ut plerumque haec ipsa in vicem misceantur:
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 31장 2:1)
nam cum virtute militum devicisset hostium exercitus, summa aequitate res constituit atque ipse ibidem manere decrevit.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 2장 2:2)
quare ex istis nolo amplius quam centum iugera, quae et meam animi aequitatem et vestram voluntatem indicent.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 4장 2:2)
staturam breuem, - quam tamen Iulius Marathus libertus etiam memoriam eius quinque pedum et dodrantis fuisse tradit - , sed quae commoditate et aequitate membrorum occuleretur, ut non nisi ex comparatione astantis alicuius procerioris intellegi posset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 79장 2:9)
peregrinitatis reum orta inter aduocatos leui contentione, togatumne an palliatum dicere causam oporteret, quasi aequitatem integram ostentans, mutare habitum saepius et prout accusaretur defendereturue, iussit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Claudius, 15장 2:4)
quin et studium armaturae Thraecum prae se ferens saepe cum populo et uoce et gestu ut fautor cauillatus est, uerum maiestate salua nec minus aequitate.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Titus, 8장 2:4)
"mereris, ut ea precemur tibi, quae Dareo nostro quondam precatae sumus, nec nostro odio dignus es, qui tantum regem non felicitate solum, sed etiam aequitate superaveris."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 3권, 12장 28:4)
Quod dico propter agibilia, que politica prudentia regulantur, et propter factibilia, que regulantur arte:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 3:31)
ex quo iam innotescit illud Politice:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 3:33)
utrum ad bene esse mundi Monarchia temporalis necessaria sit. Hoc equidem, nulla vi rationis vel auctoritatis obstante, potissimis et patentissimis argumentis ostendi potest, quorum primum ab autoritate Phylosophi assummatur de suis Politicis. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 5:5)
Unde Phylosophus in suis Politicis ait quod in politia obliqua bonus homo est malus civis, in recta vero bonus homo et civis bonus convertuntur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 12:26)
Est enim nobilitas virtus et divitie antique, iuxta Phylosophum in Politicis;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:10)
Propter quod videmus quod quidam non solum singulares homines, quinetiam populi, apti nati sunt ad principari, quidam alii ad subici atque ministrare, ut Phylosophus astruit in hiis que De Politicis:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 18:21)
nam si pars debet se exponere pro salute totius, cum homo sit pars quedam civitatis, ut per Phylosophum patet in suis Politicis, homo pro patria debet exponere seipsum, tanquam minus bonum pro meliori. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION