도구

도구

라틴어 문장 검색

Susceperam causam Iuni Pastoris, cum mihi quiescenti visa est socrus mea advoluta genibus ne agerem obsecrare;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 18 3:1)
accipiam a socru, cuius arca non secus ac mea utor.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 19 8:3)
Vivit cum Spurinna, vivit cum Antonino, quorum alteri affinis, utrique contubernalis est.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 27 5:4)
Cum venissem in socrus meae villam Alsiensem, quae aliquamdiu Rufi Vergini fuit, ipse mihi locus optimi illius et maximi viri desiderium non sine dolore renovavit.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 10 1:1)
Contraxit hanc dum assidet Iuniae virgini, sponte primum - est enim affinis -, deinde etiam ex auctoritate pontificum.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 19 1:2)
Volo enim eum, qui sit vere liberalis, tribuere patriae propinquis, affinibus amicis, sed amicis dico pauperibus, non ut isti qui iis potissimum donant, qui donare maxime possunt.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 30 1:3)
ius aliquod faciunt adfinia vincula nobis, quae semper maneant inlabefacta precor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 84)
nam tibi quae coniunx, eadem mihi filia paene est, et quae te generum, me vocat illa virum, ei mihi, si lectis vultum tu versibus istis ducis et adfinem te pudet esse meum!
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 85)
procul hinc, procul impius esto frater et in partus mater acerba suos, cui pater est vivax, qui matris digerit annos, quae premit invisam socrus iniqua nurum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권394)
dividit huc illuc rapiens sua quemque libido, talem multa sacris speciem notat orbita libris, aspice Ruth gentis Moabitidis et simul Orphan, illa socrum Noomin 1 fido comitatur amore, deserit haec.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1211)
Hegio his est cognatus proximus, Affinis nobis, pauper:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 5, scene 8105)
Quam iniqui sunt patres in omnes adolescentes iudices, Qui aequum esse censent nos iam a pueris ilico nasci senes, Neque illarum affines esse rerum quas fert adolescentia.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 2, scene 12)
Immo et gener et affines placent.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 1174)
Itaque adeo uno animo omines socrus oderunt nurus:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 17)
Tum autem ex amicis inimici ut sint nobis affines facis;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 127)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION