도구

도구

라틴어 문장 검색

Ne credas laudatoribus tuis, immo inrisoribus aurem ne libenter adcommodes, qui cum te adulationibus foverint et quodam modo inpotem mentis effecerint, si subito respexeris, aut ciconiarum deprehendas post te colla curvari aut manu auriculas agitari asini aut aestuantem canis protendi linguam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 18:3)
"sed Iulius ardet, aestuo."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II45)
"me nemo ministro fur erit, atque ideo nulli comes exeo tamquam mancus et extinctae corpus non utile dextrae, quis nunc diligitur nisi conscius et cui fervens aestuat occultis animus semperque tacendis?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III18)
"si dixeris aestuo, sudat."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III45)
aestuat infelix angusto limite mundi ut Gyarae clausus scopulis parvaque Seripho;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X72)
Italiam iam ipsamque urbem Romam regius terror adflabat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MITHRIDATICUM 9:1)
nam quibus e spatiis cumque ignes lumina possunt adiicere et calidum membris adflare vaporem, nil magnis intervallis de corpore libant flammarum, nihil ad speciem est contractior ignis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 22:2)
et ramosa tamen cum ventis pulsa vacillans aestuat in ramos incumbens arboris arbor, exprimitur validis extritus viribus ignis, emicat inter dum flammai fervidus ardor, mutua dum inter se rami stirpesque teruntur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 37:3)
Et me saevus equis oriens adflavit anhelis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, III. 10:3)
— Ex quo me divum pater atque hominum rex Fulminis adflavit ventis et contigit igne, et alibi:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 8:2)
Namque ipsa decoram Caesariem nato genitrix lumenque iuventae Purpureum et laetos oculis adflarat honores:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IV. 11:2)
eamque ἐπιγλωττίδα inter edendum bibendumque operire ac protegere τὴν τραχεῖαν ἀρτηρίαν, ne quid ex esca potuve incideret in illud quasi aestuantis animae iter, ac propterea nihil humoris influere in pulmonem ore ipso arteriae communito.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 7:1)
Heu quantum terrae potuit pelagique parari Hoc, quem civiles hauserunt, sanguine, dextrae, Unde venit Titan, et nox ubi sidera condit, Quaque dies medius flagrantibus aestuat horis, Et qua bruma, rigens ac nescia vere remitti, Adstringit Scythico glacialem frigore pontum!
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 1:3)
an sidere mota secundo Tethyos unda vagae lunaribus aestuet horis;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:10)
longo per multa volumina tractu Aestuat unda minax, flatusque incerta futuri:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 5:65)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION