도구

도구

라틴어 문장 검색

cuius quidem vos maiestatem deducitis usque ad apium formicarumque perfectionem, ut etiam inter deos Myrmecides aliquis minutorum opusculorum fabricator fuisse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 161:4)
- oportere enim perfectionem declarat offici, quo et semper utendum est et omnibus, decere quasi aptum esse consentaneumque tempori et personae;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 22장 1:6)
Nulla est enim ullo in genere laus oratoris cuius in nostris orationibus non sit aliqua si non perfectio, at conatus tamen atque adumbratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 29장 3:7)
hanc igitur, sive composi- tionem sive perfectionem sive numerum vocari placet, et adhibere necesse est, si ornate velis dicere, non solum, quod ait Aristoteles et Theophrastus, ne infinite feratur ut flumen oratio, quae non aut spiritu pronuntiantis aut interductu librari, sed numero coacta debet insistere, verum etiam quod multo maiorem habent apta vim quam soluta.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 68장 2:1)
“Unaquaeque natura suam bonitatem et suam perfectionem possidet proprias […].
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:6)
Opus necessitas est, pars sensus vitae hac in terra, iter maturitatis, progressionis hominis atque personalis perfectionis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 168:4)
Quam pulchrae sunt urbes quae, etiam in sua architectonica forma, plenae sunt spatiorum quae coniungunt, vincula efficiunt, alterius hominis agnitionem fovent!”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 198:9)
154. Agnitio peculiaris dignitatis hominis pluries cum turbida vita conflictatur quam debent personae nostris in urbibus agere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 200:1)
Est “summa eorum vitae socialis condicionum quae tum coetibus, tum singulis membris permittunt ut propriam perfectionem plenius atque expeditius consequantur”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 203:3)
Quod quidem nos non modo concitat ad mirandos plurimos conexus exstantes inter creaturas, sed ducit nos quoque ad detegendam rationem nostrae ipsorum perfectionis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 304:3)
In fide vita, quatenus filialis exsistentia, agnitio est primigenii et absoluti doni, quod in fundamento positum est hominis exsistentiae, atque summatim sententia sancti Pauli ad Corinthios referri potest:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 30:4)
In huius originis patefactione eiusque agnitione tantum converti possumus, ut in nobis operetur salus et nostram vitam fecundam reddat, bonis fructibus repletam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 30:16)
nil ferrugineum solidumve tuentibus obstat, nocturnae cedunt nebulae, nigrantia cedunt nubila, praetenti cedit teres area mundi, nec tantum aerios visu transmittit hiatus spiritus, oppositos sed transit lumine montes, oceani fines atque ultima littera Thylae transadigit volucresque oculos in Tartara mittit, nostris nempe omnes pereunt sub nocte colores visibus et caeco delentur tempore formae, numquid et exuti membris ac viscere perdunt agnitione notas rerum, vel gressibus errant?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1227)
obstat hoc agnitioni earum non intendentibus mox animum ad ipsos ductus, dum antecedentem memoriam sequuntur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 54:1)
Agnitio diuidet quos iunxit etiam expositio?
(세네카, Controversiae, Sententiae divisiones colores controversiarum., Per uim metumque gesta ne sint rata. Pacta conuenta legibus facta rata sint. Expositum qui agnouerit solutis alimentis recipiat. Quidam duos filios expositos sustulit, educauit. quaerenti patri naturali pollicitus est se indicaturum ubi essent, si sibi alt 4:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION