라틴어 문장 검색

illitardo cognomen, pingui damus.
(호라티우스의 풍자, 1권, 03장41)
Avidienus, cui Canis ex vero dictum cognomen adhaeret,quinquennis oleas est et silvestria cornaac nisi mutatum parcit defundere vinum etcuius odorem olei nequeas perferre, licebitille repotia, natalis aliosve dierum festos albatus celebret, cornu ipse bilibricaulibus instillat, veteris non parcus aceti.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장37)
unde frequentia Mercuriale inposuere mihi cognomen compita.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장20)
rectius Albanam fumo duraveris uvam.
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장45)
hic erus "Albanum, Maecenas, sive Falernumte magis adpositis delectat, habemus utrumque.
(호라티우스의 풍자, 2권, 08장9)
Iam perdidisti vestra vocabula et mutuo ex vobis cognomina suscepistis:
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 9:11)
profuit ergo nihil misero, quod comminus ursos figebat Numidas Albana nudus harena venator, quis enim iam non intellegat artes patricias?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV42)
Surgitur et misso proceres exire iubentur consilio, quos Albanam dux magnus in arcem traxerat attonitos et festinare coactos tamquam de Chattis aliquid torvisque Sygambris dicturus, tamquam ex diversis partibus orbis anxia praecipiti venisset epistula pinna.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV65)
cras bibet Albanis aliquid de montibus aut de Setinis, cuius patriam titulumque senectus delevit multa veteris fuligine testae, quale coronati Thrasea Helvidiusque bibebant Brutorum et Cassi natalibus.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V21)
pars ultima ludi accipit has animas aliusque in carcere nervos, sed tibi communem calicem facit uxor et illis, cum quibus Albanum Surrentinumque recuset flava ruinosi lupa degustare sepulchri, horum consiliis nubunt subitaeque recedunt, his languentem animum servant et seria vitae, his clunem atque latus discunt vibrare magistris, quicquid praeterea scit qui docet, haud tamen illi semper habenda fides:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI185)
perpetua anxietas nec mensae tempore cessat, faucibus ut morbo siccis interque molares difficili crescente cibo, sed vina misellus expuit, Albani veteris pretiosa senectus displicet;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII84)
Itaque mirum in modum exercitata iuventute provocare ausus Albanos, gravem et diu principem populum.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 32:1)
Nec diu in fide Albanus.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 36:2)
Postremus fuit omnium regum Tarquinius, cui cognomen Superbo ex moribus datum.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 51:1)
Hinc illi cognomen novum et rei publicae salutare Cunctator;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 27:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION