도구

도구

라틴어 문장 검색

Non tamen omnino Marci nostri ληκύτηουσ fugimus, quotiens paulum itinere decedere non intempestivis amoenitatibus admonebamur:
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 2 4:1)
Haec utilitas haec amoenitas deficitur aqua salienti, sed puteos ac potius fontes habet;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 25:1)
Quantum ibi humanitatis venustatis, quam dulcia illa quam amantia quam arguta quam recta!
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 3 4:1)
Quodsi haec, quae sunt et Latina et mea, habere tibi aliquid venustatis videbuntur, quantum putas inesse iis gratiae, quae et a te et Graece proferuntur!
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 18 2:1)
Atque adeo ut omnem pro me metum ponas, accipe temperiem caeli regionis situm villae amoenitatem, quae et tibi auditu et mihi relatu iucunda erunt.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 3:1)
Hanc dispositionem amoenitatemque tectorum longe longeque praecedit hippodromus.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 32:1)
Deducit quadriremes, ascendit ipse non Rectinae modo sed multis - erat enim frequens amoenitas orae - laturus auxilium.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 16 9:2)
Nec desunt villae quae secutae fluminis amoenitatem margini insistunt.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 8 6:4)
Sua utrique amoenitas, et utraque possidenti ipsa diversitate iucundior.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 7 3:3)
Pecunia curantibus nobis contracta non deerit, si tu, domine, hoc genus operis et salubritati et amoenitati valde sitientis coloniae indulseris.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 90 2:1)
“Venustas ea, quae in Oriente una habetur carissimarum vocum ut divina consonantia exprimatur atque exemplum etiam transformati hominum generis, ubique conspicitur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 298:8)
quis enim sapiens dubitaverat illas mortali de stirpe satas vixisse, et easdem laude venustatis claras in amoribus usque ad famae excidium formae nituisse decore?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권89)
felix qui indultis potuit mediocriter uti muneribus parcumque modum servare fruendi, quem locuples mundi species et amoena venustas et nitidis fallens circumflua copia rebus non capit, ut puerum, nec inepto addicit amori, qui sub adumbrata dulcedine triste venenum deprendit latitare boni mendacis operto, sed fuit id quondam nobis sanctumque bonumque principio rerum, Christus cum conderet orbem, vidit enim Deus esse bonum velut ipse Moyses historicus mundi nascentis testificatus
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 188)
discissa trahuntur serta venustatis collique ac verticis aurum solvitur, et gemmas Discordia dissona turbat, non piget adtritis pedibus per acuta frutecta ire voluptatem, quoniam vis maior acerbam conpellit tolerare fugam;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1118)
Quis me est fortunatior, venustatisque adeo plenior?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 5, scene 432)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION