도구

도구

라틴어 문장 검색

Agitur de praecipua oecologiae humanae quaestione.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 198:4)
155. Oecologia humana etiam altius quiddam implicat nempe necessarium vinculum vitae hominis cum lege morali in eius propria natura inscripta, necessarium quippe ad efficiendum ambitum digniorem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 201:1)
Ait Benedictus XVI adstare “oecologiam hominis” quia “etiam homini natura est quam observare debet quamque non potest libidinose adhibere”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 201:2)
Discere proprium corpus accipere, id curare atque eius praecipuas notiones observare res est essentialis pro vera oecologia humana.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 201:6)
156. Humana oecologia a notione boni communis separari non potest;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 203:1)
Oecologia integra amplum habet eiusmodi prospectum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 207:10)
209. Conscientia quam grave culturae et oecologiae sit discrimen convertatur oportet in novos mores.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 268:1)
Pax interior personarum arte coniuncta est cum oecologiae cura et bono communi, quia cum authentice vivitur, ostenditur in aequo vitae genere, copulato cum capacitate admirandi quae ducit ad altiorem vitam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 286:3)
Integra oecologia requirit ut aliquid temporis tribuatur ad serenam harmoniam cum creato recuperandam, ad considerandum nostrum vitae genus ac nostra optata sublimia, ad Creatorem contemplandum, qui inter nos vivit et in iis quae circa nos sunt cuiusque praesentia “non debet esse exstructa, sed detecta et revelata”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 286:7)
Oecologia integra etiam simplicibus gestibus cotidianis constituitur, in quibus frangimus logicam violentiae, lucri, egoismi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 292:2)
pugnam tertius ille Gallicam dixit Caesaris, ut gener socerque cognata impulerint in arma Romam, tantum dans lacrimas suis Philippis, ut credat Cremerae levem ruinam, infra et censeat Alliam dolendam ac Brenni in trutina Iovem redemptum, postponat Trebiam gravesque Cannas, stragem nec Trasimenicam loquatur, fratres Scipiadas putet silendos, quos Tartesiacus retentat orbis, Euphraten taceat male appetitum, Crassorum et madidas cruore Carrhas vel quos, Spartace, consulum solebas victrici gladios fugare sica, ipsum nec fleat ille plus duellum, quod post Cimbrica turbidus tropaea et vinctum Nasamonium Iugurtham, dum quaerit Mithridaticum triumphum, Arpinas voluit movere Sullae.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Felicem44)
spectare mihi videor bonorum pace praefata illam in invidis ignaviam superbientem et illud militandi inertibus familiare fastidium, cum a desperatione crescendi inter bibendum philosophantes ferias inhonoratorum laudant, vitio desidiae, non studio perfectionis . . . * * * . . . appetitus, ne adhuc pueris usui foret, maiorum iudicio reiciebatur;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Gaudentio suo salutem 2:1)
nam qui maxume doctus sibi videtur, dictionem sanam et insanam ferme appetitu pari revolvit, non amplius concupiscens erecta quae laudet quam despecta quae rideat.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Placido suo Salutem. 2:2)
at nostra longe condicio dispar, quibus dolori peregrinatio nova nec usui lectio vetus, tum 1 religio professioni est, humilitas appetitui, rnediocritas obscuritati, nec in praesentibus rei tantum, quantum in futuris spei locatum, postremo languor impedimento iamque vel sero propter hunc ipsum desidia cordi;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Leoni suo salutem 4:1)
taceo hic de appetitibus inlecebrosis, quos in coitu motui beluino carnis humanae voluptas inclinata communicat.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Philagrio suo salutem 6:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION