도구

도구

라틴어 문장 검색

Capilli vel in frontem vel in aures defluunt.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 7:8)
Semper se ob vi are epistulae, superare, officiis, salutationibus praevenire.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 8:6)
"iam pridem Syrus in Tiberim defluxit Orontes, et linguam et mores et cum tibicine chordas obliquas nec non gentilia tympana secum vexit et ad circum iussas prostare puellas."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III24)
sed defluit aetas et pelagi patiens et cassidis atque ligonis.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII11)
at neque transferri sibi partis nec tribui vult inmortale quod est quicquam neque defluere hilum;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 13:8)
principio terram sol excoquit et facit are, at glaciem dissolvit et altis montibus altas extructas[que] nives radiis tabescere cogit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 31:2)
Namque post chaos, ubi primum coepit confusa deformitas in rerum formas et in elementa enitescere, terraque adhuc humida substantia in molli atque instabili sede nutaret, convalescente paulatim aetherio calore atque inde seminibus in eam igneis defluentibus haec sidera edita esse creduntur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 53:2)
Fuit enim vestitu ad munditiem curioso, et ut bene amictus iret, faciem in speculo quaerebat, ubi se intuens togam corpori sic applicabat, ut rugas non forte sed industria locatas artifex nodus astringeret et sinus ex conposito defluens modum lateris ambiret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 4:2)
Addit Mysiae nominatim Gargara, quod ea urbs posita in imis radicibus Idae montis defluentibus inde humoribus inrigetur, possique videri solstitiales imbres non magnopere desiderare.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 15:1)
aret Pellis et adtactu tractanti dura resistit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 10:4)
— Quam tota cohors imitata relictis Ad terram defluxit equis.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 10:1)
Ille gravi subito devinctus vulnere habenas Misit equi, lapsusque in humum defluxit et armis Reddidit aeratis sonitum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 10:3)
Omne corpus suapte natura dissolubile et marcidum est et, nisi quodam vinculo contineatur, facile defluit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 3:2)
In pulmonem defluere potum nec poetae nobiles ignorant.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 22:1)
sed nescio quae proprietas, quam Graeci ἰδίωμα vocant, et quaedam natura inest lumini quod de ea defluit, quae humectet corpora et velut occulto rore madefaciat:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 21:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION