라틴어 문장 검색

Iam incanuit caput, tremunt genua, dentes cadunt et frontem obscenam rugis arat, vicina est mors in foribus, designatur rogus prope:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 11:8)
sed nunc ad quas non Clodius aras?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI174)
scilicet et morbis et debilitate carebis, et luctum et curam effugies, et tempora vitae longa tibi posthac fato meliore dabuntur, si tantum culti solus possederis agri quantum sub Tatio populus Romanus arabat.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV54)
unde Aratus de caelo dicturus ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 15:3)
Dicturumne me putatis ea quae vulgo nota sunt, quod Theocritum sibi fecerit pastoralis operis auctorem, ruralis Hesiodum, et quod in ipsis Georgicis tempestatis serenitatisque signa de Arati Phaenomenis traxerit, vel quod eversionem Troiae cum Sinone suo et equo ligneo ceterisque omnibus quae librum secundum faciunt a Pisandro paene ad verbum transcripserit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 4:2)
Qui saltus, Tiberine, tuos sacrumque Numici Litus arant Rutulosque exercent vomere colles Circaeumque iugum:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 18:3)
Alium non frustra dixi, quia non de unius racemis vindemiam sibi fecit, sed bene in rem suam vertit quicquid ubicunque invenit imitandum, adeo ut de Argonauticarum quarto, quorum scriptor est Apollonius, librum Aeneidos suae quartum totum paene formaverit ad Didonem vel Aenean amatoriam incontinentiam Medeae circa Iasonem transferendo.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 4:3)
Arati etiam liber Elegion fertur, in quo de Diotimo quodam poeta sic ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 8:1)
— Frontem obscoenam rugis arat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 6:2)
Arat non nimie sed pulchre dictum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 6:3)
quae rura dabuntur, Quae noster veteranus aret?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:30)
qua Rhodanus raptum velocibus undis In mare fert Ararim:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:22)
Quoque magis miseros undae ieiunia solvant, Non super arentem Meroen Cancrique sub axe, Qua nudi Garamantes arant, sedere:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 3:43)
ubi nobile quondam Nunc super Argos arant:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 3:49)
Plus cinerum Haemoniae sulcis telluris aratur, Pluraque ruricolis feriuntur dentibus ossa.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 8:84)

SEARCH

MENU NAVIGATION