라틴어 문장 검색

Adsimulabimus Tuam amicam huius esse.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 2, scene 3192)
Sed istunc exora ut suam esse assimulet.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 2, scene 3259)
Eius sibi complacitam formam, postquam aspexerit;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 4, scene 555)
Gnatus quod se adsimulat laetum, id dicis?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 136)
Qui scis an ea causa, mi vir, me odisse assimulaverit Ut cum matre plus una esset?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 161)
Paternum amicum me assimulabo virginis:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 1, scene 2138)
Quid si assimulo?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 1, scene 4103)
Quo me assimularam ire ad mercatum non eo.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 6135)
Tum dea nube cava tenuem sine viribus umbram in faciem Aeneae, visu mirabile monstrum, Dardaniis ornat telis clipeumque iubasque divini adsimulat capitis, dat inania verba, dat sine mente sonum gressusque effingit euntis, morte obita qualis fama est volitare figuras aut quae sopitos deludunt somnia sensus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 26:2)
Quem simul ac Iuturna soror crebrescere vidit sermonem et volgi variare labantia corda, in medias acies, formam adsimulata Camerti, cui genus a proavis ingens clarumque paternae nomen erat virtutis, et ipse acerrimus armis, in medias dat sese acies haud nescia rerum rumoresque serit varios ac talia fatur:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 11:4)
sed percepta semel imitandi ratione adsimulabit quidquid acceperit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 273:1)
sermones hominum adsimulatos dicere διαλόγουσ malunt, quod Latinorum quidam dixerunt sermocinationem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 78:4)
denique non modo quot in causa totidem in prosopopoeia sunt varietates, sed hoc etiam plures, quod in his puerorum, feminarum, populorum, mutarum etiam rerum assimulamus adfectus, omnibus debetur suus decor.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 42:1)
Apte sunt mihi et multum mihi conplacent.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 10. Quarti sapientis prima historia: Panes 1:5)
Vocavit me quedam femina et lusi ei, et quia conplacui sibi, dedit mihi hec munera.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 19. Septimi sapientis secunda historia: Gibbosi 1:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION