라틴어 문장 검색

dixit et intortis socio cum milite remis prosilit;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 378:1)
at certe semper amabo, semper maesta tua carmina morte canam, qualia sub densis ramorum concinit umbris Daulias absumpti fata gemens Ityli, - sed tamen in tantis maeroribus, Ortale, mitto haec expressa tibi carmina Battiadae, ne tua dicta vagis nequiquam credita ventis effluxisse meo forte putes animo, ut missum sponsi furtivo munere malum procurrit casto virginis e gremio, quod miserae oblitae molli sub veste locatum, dum adventu matris prosilit, excutitur;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 654)
nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam scitis, et in quo me corruerit genere, cum tantum arderem quantum Trinacria rupes lymphaque in Oetaeis Malia Thermopylis, maesta neque adsiduo tabescere lumina fletu cessarent tristique imbre madere genae, qualis in aerii perlucens vertice montis rivus muscoso prosilit e lapide, qui, cum de prone praeceps est valle volutus, per medium densi transit iter populi, dulce viatori lasso in sudore levamen cum gravis exustos aestus hiulcat agros.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68b3)
iamque dies aderat, nil cum procedere lintrem sentimus, donec cerebrosus prosilit unusac mulae nautaeque caput lumbosque salignofuste dolat:
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장16)
cena ministratur pueris tribus et lapis albuspocula cum cyatho duo sustinet, adstat echinusvilis, cum patera guttus, Campana supellex.
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장46)
iam vaga prosiliet frenis natura remotis.
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장44)
Ne ad scribendum cito prosilias et levi ducaris insania.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 18:1)
cui simul infula virgineos circum data comptus ex utraque pari malarum parte profusast, et maestum simul ante aras adstare parentem sensit et hunc propter ferrum celare ministros aspectuque suo lacrimas effundere civis, muta metu terram genibus summissa petebat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 4:4)
neque enim se dividit illim nec removet satis a proiecto corpore et illum se fingit sensuque suo contaminat astans.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 23:4)
certe equidem finis vitae mortalibus adstat nec devitari letum pote, quin obeamus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 29:2)
Ipsi intus dextra ac laeva pro turribus adstant, Armati ferro et cristis capita alta coruscis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 26:2)
Homerus ingenti spiritu ex perturbatione terrae ipsum Ditem patrem territum prosilire et exclamare quodammodo facit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 13:1)
Ut ventum est parvi Rubiconis ad undas, Ingens visa duci Patriae trepidantis imago Clara per obscuram vultu moestissima noctem, Turrigero canos effundens vertice crines, Caesarie lacera, nudisque adstare lacertis, Et gemitu permixta loqui:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:19)
Tunc pectore vatis Impactae cessere fores, expulsaque templis Prosiluit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:63)
Haec ubi fata caput spumantiaque ora levavit, Adspicit adstantem proiecti corporis umbram, Exanimes artus invisaque claustra timentem Carceris antiqui.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 6:49)

SEARCH

MENU NAVIGATION