라틴어 문장 검색

Hanc ob unionem cum auditione, effectus videndi fit Christi sequela, atque fides apparet veluti processus visionis, in quo oculi altissime inspicere consuescunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:13)
Quomodo ad hanc pervenimus synthesim inter auditionem et visionem?
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 53:1)
Tunc igitur scimus curnam, simul cum auscultatione et auditione, apud sanctum Ioannem fides sit « tangere », ut ait in Prima Epistula:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 54:3)
Altera tamen ex parte, ad experientiam sancti Augustini quod attinet, quam ipse in Confessionibus narrat, decretorium eius fidei itineris momentum non fuit tempus cuiusdam visionis Dei, ultra mundum praesentem, sed potius momentum auditionis cum in horto audivit vocem dicentem:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 58:1)
Ita quidem personalis revelabatur Deus Bibliorum, qui cum homine loqui, cum eo vivere eiusque iter in historia comitari valeret, praesentem se praebens tempore auditionis et responsionis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 58:4)
Tunc sanctus Augustinus, auditionem consocians cum visione, se referre potest ad « verbum quod intus lucet ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 59:5)
Quia fides auditio est et visio, etiam veluti verbum et lux transmittitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 72:2)
ita enim probanda atque improbanda discernet, si stilo facultas continget, auditione indicium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 26:2)
quod si verum, finitae speciales erunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 73:7)
in omni speciali utique inest generalis, ut quae sit prior.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 73:8)
adeo, nec qui sit numerus nec quae nomina nec qui generales quive speciales sint status, convenit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 105:2)
ex iis etiam, quos speciales vocabam, removi translationem, frequenter quidem (sicut omnes qui me secuti sunt meminisse possunt) testatus et in ipsis etiam illis sermonibus me nolente vulgatis hoc tamen complexus, vix in ulla controversia translationis statum posse reperiri, ut non et alius in eadem recte dici videretur, ideoque a quibusdam eum exclusum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 151:1)
cadent ergo in unam controversiam vel specialiter duo legitimi status scripti et voluntatis et syllogismos et praeterea finitio, vel tres illi, qui natura soli sunt, coniectura in scripto et voluntate, qualitas in syllogismo, et, quae per se est aperta, finitio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 186:3)
has Hermagoras et Apollodorus et alii plurimi scriptores proprie quaestiones vocant, Theodorus, ut dixi, capita generalia, sicut illas minores aut ex illis pendentes specialia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 307:1)
sequens ratio est cum specialiter quidem, sed tamen multos pariter invadere patroni solent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 36:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION