도구

도구

라틴어 문장 검색

Palma datur quando magis assentaminine blando;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:7)
Cui cum dixisset se mandere, quaeque dedisset, Protinus inpelli cor ad hoc male suasit aselli, Ipsius ut blanda prece currat ad oscula danda;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIII. De uulpe, leone et asino 14:5)
Que dum sic iret, quo pacto fallere quiret, Hunc meditatur herum solita uertigine rerum, Huicque propinquando fert talia famine blando:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIV. De uulpe et leone 15:7)
Famine quem blando permulcet talia fando:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVIII. De mure et gatto 19:9)
Ad quem captandum leo se pro tempore blandum Finxit, ut est moris, ubi spes rudis extat amoris;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXII. De camelo, coruo, lupo, ursa et leone 23:4)
Quem lupus ut cernit, quod sic sua numina spernit, Ac tam uelocem, solito magis atque ferocem, Conuenit hunc blande:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVI. De cane et lupo 27:6)
Quem uenia dignum, proprio nec uelle malignum, Depositis irae stimulis, leo iussit abire, Cum nil posset ei mors illius esse trophei.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXI. De leone et mure 34:6)
Quod constat multis contingere quandoque stultis, Quos monitis blandis a factis ante nefandis Prorsus et obscenis cohibet uix suasio lenis, Donec eos uerbis uis durior artet acerbis, Finis ut erroris sit eis uel causa pudoris.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Epilogus: De ciconia stercorata 39:9)
Itaque lenioribus paulisper utemur, ut quae in tumorem perturbationibus influentibus induruerunt ad acrioris uim medicaminis recipiendam tactu blandiore mollescant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 2:5)
Intellego multiformes illius prodigii fucos et eo usque cum his quos eludere nititur blandissimam familiaritatem, dum intolerabili dolore confundat quos insperata reliquerit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:4)
illa enim semper specie felicitatis, cum uidetur blanda, mentitur, haec semper uera est, cum se instabilem mutatione demonstrat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:6)
Stimulis agit fruentes
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIV 2:1)
Illic blanda sonantibus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 20:1)
Id ex similitudine floris lilium appellabant. Ante haec taleae pedem longae ferreis hamis infixis totae in terram infodiebantur mediocribusque intermissis spatiis omnibus locis disserebantur; quos stimulos nominabant.
(카이사르, 갈리아 전기, 7권, 73장9)
Dum longius ab munitione aberant Galli, plus multitudine telorum proficiebant; posteaquam propius successerunt, aut se stimulis inopinantes induebant aut in scrobes delati transfodiebantur aut ex vallo ac turribus traiecti pilis muralibus interibant.
(카이사르, 갈리아 전기, 7권, 82장1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION