라틴어 문장 검색

nihil intra est oleam, nil extra est in nuce duri;
(호라티우스의 두번째 편지, 19)
tum pensilis uva secundaset nux ornabat mensas cum duplice ficu.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장69)
eripiet quivis oculos citius mihi quam te contemptum cassa nuce pauperet;
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장22)
Caricae, piper, nuces, palmarum fructus, simila, mel, pistatia, tota hortorum cultura vexatur, ut cibario non vescamur pane.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 12:4)
sed tua nunc Mycale pariat licet et pueros tres in gremium patris fundat semel, ipse loquaci gaudebit nido, viridem thoraca iubebit adferri minimasque nuces assemque rogatum, ad mensam quotiens parasitus venerit infans.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V70)
hos lignum stabat ad usus, annosam si forte nucem deiecerat Eurus, at nunc divitibus cenandi nulla voluptas, nil rhombus, nil damma sapit, putere videntur unguenta atque rosae, latos nisi sustinet orbes grande ebur et magno sublimis pardus hiatu dentibus ex illis quos mittit porta Syenes et Mauri celeres et Mauro obscurior Indus, et quos deposuit Nabataeo belua saltu iam nimios capitique graves, hinc surgit orexis, hinc stomacho vires;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI39)
idque ut divinitus fieri probaret, in ore abdita nuce quam sulphure et igni stipaverat, leniter inspirans flammam inter verba fundebat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM SERVILE 5:1)
Forte his diebus Cascellius consultus a quodam, an nux pinea pomum esset, respondit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VI. 1:3)
Symmachus enim adtrectans manu nuces:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 1:2)
Vellem, inquit, ex te audire, Servi, tanta nucibus nomina quae causa vel origo variaverit, aut unde, tot mala cum hac una appellatione vocitentur, fiunt tamen seorsum diversa tam vocabulo quam sapore.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 1:3)
Ac prius de nucibus absolvas volo quae tibi memoria crebrae lectionis occurrunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 1:4)
Nux ista iuglans secundum nonnullorum opinionem a iuvando et a glande dicta existimatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 2:2)
Nam quia id arboris genus nuces habet quae sunt suaviore sapore quam glans est, hunc fructum antiqui illi, qui egregium glandique similem ipsamque arborem deo dignam existimabant, Iovis glandem appellaverunt, quae nunc litteris interlisis iuglans nominatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 3:2)
Nux haec Abellana seu Praenestina, quae est eadem, ex arbore est quae dicitur corylus, de qua Virgilius dicit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 5:1)
inde scilicet Praenestinae nuces.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION