라틴어 문장 검색

Iamque tibi formae, iamque est tibi cura placendi, iam rigidos pectis rastris, Polypheme, capillos, iam libet hirsutam tibi falce recidere barbam et spectare feros in aqua et componere vultus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 71:9)
Talia quaerenti iam non hirsutus amictu, iam suus et spinis conserto tegmine nullis, fatur Achaemenides:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 25:1)
et iam prensurum, iam nunc mea viscera rebar in sua mersurum, mentique haerebat imago temporis illius, quo vidi bina meorum ter quater adfligi sociorum corpora terrae, cum super ipse iacens hirsuti more leonis visceraque et carnes cumque albis ossa medullis semianimesque artus avidam condebat in alvum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 27:4)
nec fragili geminae poliantur pumice frontes, hirsutus sparsis ut videare comis, neve liturarum pudeat;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 16)
sumpserit Annales - nihil est hirsutius illis - facta sit unde parens Ilia, nempe leget, sumpserit Aeneadum genetrix ubi prima, requiret, Aeneadum genetrix unde sit alma Venus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1106)
nunc senior gladioque latus scutoque sinistram, canitiem galeae subicioque meam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 129)
iam mihi canities pulsis melioribus annis venerat, antiquas miscueratque comas, postque meos ortus Pisaea vinctus oliva abstulerat deciens praemia victor eques, cum maris Euxini positos ad laeva Tomitas quaerere me laesi principis ira iubet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1050)
Deus in spinis volitabat aeutis, vulnificasque eomas innoxius ignis agebat, esset ut exemplo Deus inlapsurus in artus spiniferos, sudibus quos texunt crimina densis et peccata malis hirsuta doloribus inplent.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 323)
"O clari salvete duces, generosa propago principis invicti, sub quo senium omne renascens deposui vidique meam flavescere rursus canitiem:"
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2225)
hirsutos iuba densa umeros errantibus hydris obtegit et virides adlambunt ora cerastae.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 144)
spernere sucina, flare 1 rosas, fulva monilia respuere, ore severa, modesta gradu, moribus et nimium teneris canitiem meditata senum.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Eulaliae Beatissimae Martyris.6)
charaxat ambas ungulis scribentibus genas, cruentis et secat faciem notis, hirsuta barbis solvitur carptim cutis, et mentum adusque vultus omnis scinditur.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1221)
ille caput niveum conplectitur ac reverendam canitiem molli confovet in gremio;
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.40)
haec dum vita volans agit, inrepsit subito canities seni, oblitum veteris me Saliae consulis arguens, sub quo prima dies mihi quam multas hiemes volverit, et rosas pratis post glaciem reddiderit, nix capitis probat, numquid talia proderunt carnis post obitum vel bona vel mala cum iam, quidquid id est quod fueram, mors aboleverit?
(프루덴티우스, 머리말, 머리말12)
ecce modesta gravi stabat Patientia vultu per medias inmota acies variosque tumultus, vulneraque et rigidis vitalia pervia pilis spectabat defixa oculos et lenta manebat, hanc procul Ira tumens, spumanti fervida rictu, sanguinea intorquens subfuso lumina felle, ut belli exsortem teloque et voce lacessit, inpatiensque morae conto petit, increpat ore, hirsutas quatiens galeato in vertice cristas.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 126)

SEARCH

MENU NAVIGATION