라틴어 문장 검색

Nam nimiam cupiditatem iraeque immodicam effrenationem quasi quidam rector animus pura intellegentia roboratus adstringit, et has quodammodo inaequalitatis formas temperata bonitate constituit.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Demonstratio quemadmodum omnis inaequalitas ab aequalitate processerit. 1:3)
nunc res admonet quaedam de proportionibus disputantes, quae nobis vel ad musicas speculationes vel ad astronomicas subtilitates vel ad geometricae considerationis vim vel etiam ad veterum lectionum intellegentiam prodesse possint, arithmeticam introductionem commodissime terminare.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De proportionalitatibus 1:2)
Hae quidem sunt apud antiquiores inventae probataeque medietates, quas idcirco longius enodatiusque tractavimus, quod hae maxime in antiquorum lectionibus inveniuntur, et ad omnem paene vim cognitionis eorum versatur utilitas.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber secundus, De tribus medietatibus, quae armonicae et geometricae contrariae sunt 1:1)
illa mendacium specie bonorum mentes fruentium ligat, haec cognitione fragilis, felicitatis absoluit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XV 1:8)
In hac enim de prouidentiae simplicitate, de fati serie, de repentinis casibus, de cognitione ac praedestinatione diuina, de arbitrii libertate quaeri solet, quae quanti oneris sint ipse perpendis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 1:6)
Qui modus cum in ipsa diuinae intellegentiae puritate conspicitur, prouidentia nominatur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:4)
Ipsum quoque hominem aliter sensus, aliter imaginatio, aliter ratio, aliter intellegentia contuetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 4:1)
Intellegentiae uero celsior oculus exsistit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 4:4)
sed intellegentia quasi desuper spectans concepta forma quae subsunt etiam cuncta diiudicat, sed eo modo quo formam ipsam, quae nulli alii nota esse poterat, comprehendit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 4:9)
Hac itaque ratione multiplices cognitiones diuersis ac differentibus cessere substantiis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:2)
Sensus enim solus cunctis aliis cognitionibus destitutus immobilibus animantibus cessit, quales sunt conchae maris quaeque alia saxis haerentia nutriuntur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:3)
Ratio uero humani tantum generis est sicut intellegentia sola diuini:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:5)
Simile est quod humana ratio diuinam intellegentiam futura nisi ut ipsa cognoscit non putat intueri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:6)
Quare in illius summae intellegentiae cacumen si possumus erigamur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:12)
Quoniam igitur omne iudicium secundum sui naturam quae sibi subiecta sunt comprehendit, est autem deo semper aeternus ac praesentarius status, scientia quoque eius omnem temporis supergressa motionem in suae manet simplicitate praesentiae infinitaque praeteriti ac futuri spatia complectens omnia quasi iam gerantur in sua simplici cognitione considerat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION