라틴어 문장 검색

laudantur proavis seu pulchrae munere formae, quae morum caruere bonis, falsoque potentes laudis egent verae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam26)
non te series inhonora parentum obscurum proavis et priscae lucis egentem plebeia de stirpe tulit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii8)
"nimirum Martius anguis, quaeque novis proavum tellus effloruit armis - hinc animi tristes nimiusque in pectore Mavors, et de matre nihil, sponte en ultroque peremptus inrumpis maestas Fatis nolentibus umbras."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권365)
"ceu regia caeli adtemptata tui, sic te pro turribus altis vidimus urgentem nubes, laetique benignum fulmen et auditos proavis adgnoscimus ignes, accipe nunc pecudes et magni turis acervos votivumque marem;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권97)
Habitu, victu, instructu, sensu, ipso denique sermone proavis renuntiastis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 6장 8:3)
Mons quem incoluerat, Saturnius dictus, civitas quam depalaverat, Saturnia usque nunc est, tota denique Italia post Oenotriam Saturnia cognominabatur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 10장 8:1)
Philosophi enim non Christiani cognominantur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 46장 4:3)
Persuasum quis habeat, ne forte bubulam de aliquo proavo suo obsonet?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 48장 1:2)
Qualiter uero per ministerium Ceddi et Ceadda religiosorum Christi sacerdotum, uel prouincia Merciorum ad fidem Christi, quam non nouerat, peruenerit, uel prouincia Orientalium Saxonum fidem, quam olim exsufflauerat, recuperauerit, qualis etiam ipsorum patrum uita uel obitus extiterit, diligenter a fratribus monasterii, quod ab ipsis conditum Laestingaeu cognominatur, agnouimus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, 서문 2:6)
De Saxonibus, id est ea regione, quae nunc Antiquorum Saxonum cognominatur, uenere Orientales Saxones, Meridiani Saxones, Occidui Saxones.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XV.11)
Erat autem natione Romanus, a patre Gordiano, genus a proauis non solum nobile, sed et religiosum ducens.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 1:4)
Iustum uero in ipsa Cantia Augustinus episcopum ordinauit in ciuitate Dorubreui, quam gens Anglorum a primario quondam illius, qui dicebatur Hrof, Hrofaescaestrae cognominat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. III. 1:2)
Erat autem idem Aedilberct filius Irminrici, cuius pater Octa, cuius pater Oeric cognomento Oisc, a quo reges Cantuariorum solent Oiscingas cognominare.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. V. 1:4)
cuius nomine uicus, in quo maxime solebat habitare, iuxta Cataractam, usque hodie cognominatur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XX. 2:6)
Fecerat autem, priusquam Brittaniam ueniret, monasterium nobile in Hibernia, quod a copia roborum Dearmach lingua Scottorum, hoc est campus roborum, cognominatur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. IV. 1:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION