라틴어 문장 검색

Iamque rubescebat radiis mare et aethere ab alto Aurora in roseis fulgebat lutea bigis:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 3:1)
qui Nomentum urbem, qui Rosea rura Velini, qui Tetricae horrentis rupes montemque Severum Casperiamque colunt Forulosque et flumen Himellae, qui Tiberim Fabarimque bibunt, quos frigida misit Nursia, et Hortinae classes populique Latini, quosque secans infaustum interluit Allia nomen:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 32:3)
Ad quem sic roseo Thaumantias ore locuta est:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 1:3)
Continuoque ineant pugnas et proelia temptent, ni roseus fessos iam gurgite Phoebus Hibero tinguat equos noctemque die labente reducat:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 32:7)
Quam cladem miserae postquam accepere Latinae, filia prima manu flavos Lavinia crinis et roseas laniata genas, tum cetera circum turba furit:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 24:4)
- [saepe sinistra cava praedixit ab ilice cornix.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA I. MELIBOEUS, TITYRUS15)
quod nisi me quacumque novas incidere lites ante Sinistra cava monuisset ab ilice cornix, nec tuus hic Moeris, nec viveret ipse Menalcas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA IX. LYCIDAS, MOERIS10)
Tum cornix plena pluviam vocat inproba voce et sola in sicca secum spatiatur harena.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 13:13)
Cum tu, Lydia, Telephi cervicem roseam, cerea Telephi laudas bracchia, vae, meum fervens difficili bile tumet iecur.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 131)
- cras foliis nemus multis et alga litus inutili demissa tempestas ab Euro sternet, aquae nisi fallit augur annosa cornix.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 172)
sis licet felix, ubicumque mavis, et memor nostri, Galatea, vivas teque nec laevos vetet ire picus nec vaga cornix.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 274)
sed Cinarae brevis annos fata dederunt, servatura diu parem cornicis vetulae temporibus Lycen, possent ut iuvenes visere fervidi multo non sine risu dilapsam in cineres facem.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 138)
vento rubet aurea Phoebe et cornix plena pluviam vocat improba voce, si causas ex qualitate caeli trahunt, sane ita appellentur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 92:2)
sunt autem signa etiam parva magnorum, ut vel haec ipsa cornix;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 93:3)
interim gratus fit iocis decor, qualis est ille apud M. Tullium pusio, qui cum maiore sorore , et, Flavius, qui cornicum oculos confixit, et pro Milone illud heus tu Rufio, et erucius Antoniaster.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 85:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION