라틴어 문장 검색

me quoque per talos Venerem quaerente secundos semper damnosi subsiluere canes.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 827)
damnatae noctes et uos, uada lenta, paludes, et quaecumque meos implicat unda pedes, immatura licet, tamen huc non noxia ueni:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1112)
stat proxima cervix ponderis immensi damnosaque fila senectae exuit atque alios melior revirescit in annos, ergo alacres, quae signa colunt urbana, cohortes inque sinum quae saepe tuum fora turbida questum confugiunt, leges urbesque ubicumque togatae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici7)
parce, per immatura tuae precor ossa sororis:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 621)
abi hinc cum immaturo amore ad sponsum inquit, oblita fratrum mortuorum vivique, oblita patriae.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 271:1)
neque ambigitur quin Brutus idem qui tantum gloriae Superbo exacto rege meruit pessimo publico id facturus fuerit, si libertatis immaturae cupidine priorum regum alicui regnum extorsisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 4:1)
de his videris, quos, si pergis, aut immatura mors aut longa servitus manet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 436:1)
redditur responsum immaturam rem agi, nondum tempus pugnae esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 500:1)
quae cum allata Romam essent, dicitur Q. Servilius, aetate et usu doctus precatus ab dis immortalibus ne discordia tribunorum damnosior rei publicae esset quam ad Veios fuisset, et velut haud dubia clade imminente institisse filio ut milites scriberet et arma pararet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 497:1)
minusque eam damnosam fuisse, quam seditio futura fuerit credunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 570:1)
se, quae consilia magis res dent hominibus quam homines rebus, ea ante tempus immatura non praecepturum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 465:1)
minimum iacturae fuit quod praefectus inter ceteros est captus, et tum temerariae pugnae auctor et ante publicanus omnibus malis artibus et rei publicae et societatibus infidus damnosusque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 5:2)
cum toto eo bello damnosa praepropera ac fervida ingenia imperatorum fuissent, tum eo ipso anno consules nimia cupiditate conserendi cum hoste manum in necopinatam fraudem lapsos esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 500:1)
id suae impensae erga eos voluntatis maximum debere indicium esse, quod nec paratus satis ulla re et tempore ad navigandum immaturo vocantibus legatis eorum haud gravate obsecutus esset credidissetque, cum se vidissent Aetoli, omnia vel in se uno posita praesidia existimaturos esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 521:1)
Claudium, ut obsidione Larisam eximeret, in Thessaliam misissent, quia id tempus rebus gerendis immaturum erat, in hiberna regressi, principio veris coniunctis copiis in Thessaliam descenderunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 155:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION