라틴어 문장 검색

dixerit insanum qui me, totidem audiet atquerespicere ignoto discet pendentia tergo.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장209)
''stultum me fateor—liceat concedere veris— atque etiam insanum;
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장213)
''—mille puellarum, puerorum mille furores—' 'o maior tandem parcas, insane, minori.'
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장229)
'quid tibi vis, insane?
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장17)
prout cuique libido est,siccat inaequalis calices conviva solutuslegibus insanis, seu quis capit acria fortispocula seu modicis uvescit laetius.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장48)
vel cum Pausiaca torpes, insane, tabella, qui peccas minus atque ego, cum Fulvi Rutubaequeaut Pacideiani contento poplite mirorproelia rubrica picta aut carbone, velut sire vera pugnent, feriant vitentque moventesarma viri?
(호라티우스의 풍자, 2권, 07장56)
invicem nobis videmur insani.
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 5:13)
Despuat licet et inrideat epistulam meam et me vel stultum vel insanum clamitet, hoc et gener eius faciebat, antequam crederet.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 1:13)
"o demens, ita servus homo est?"
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI114)
ardebant cuncta et fracta conpage ruebant, non aliter quam si fecisset Iuno maritum insanum, minus ergo nocens erit Agrippinae boletus, siquidem unius praecordia pressit ille senis tremulumque caput descendere iussit in caelum et longa manantia labra saliva;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI300)
o gloria, vincitur idem nempe et in exilium praeceps fugit atque ibi magnus mirandusque cliens sedet ad praetoria regis, donec Bithyno libeat vigilare tyranno, finem animae, quae res humanas miscuit olim, non gladii, non saxa dabunt nec tela, sed ille Cannarum vindex et tanti sanguinis ultor anulus, i demens et saevas curre per Alpes, ut pueris placeas et declamatio fias!
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X70)
Atticus exinde si cenat, lautus habetur, si Rutilus, demens, quid enim maiore cachinno excipitur vulgi quam pauper Apicius?
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI1)
Quis nescit, Volusi Bithynice, qualia demens Aegyptos portenta colat?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV1)
Sed nihil illi gentium feritas Insanorumque - nam sic vocantur - inmanitas montium profuere.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 35:2)
Ante fundum Clodii, quo in fundo propter insanas illas substructiones facile mille hominum versabatur valentium, non versabantur, quod in libris minus accurate scriptis repperiri solet, et in sexta in Antonium:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION