라틴어 문장 검색

tu spisso vimine qualos colaque prelorum fumosis deripe tectis;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 10:7)
Saepe etiam effossis, si vera est fama, latebris sub terra fovere larem, penitusque repertae pumicibusque cavis exesaeque arboris antro.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 2:11)
nunc et campus et areae lenesque sub noctem susurri conposita repetantur hora, nunc et latentis proditor intumo gratus puellae risus ab angulo pignusque dereptum lacertis aut digito male pertinaci.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 95)
"signa ego Punicis adfixa delubris et arma militibus sine caede" dixit "derepta vidi, vidi ego civium retorta tergo bracchia libero portasque non clausas et arva Marte coli populata nostro.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 56)
inclinare meridiem sentis et, veluti stet volucris dies, parcis deripere horreo cessantem Bibuli consulis amphoram.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 283)
tua, Caesar, aetas fruges et agris rettulit uberes et signa nostro restituit Iovi derepta Parthorum superbis postibus et vacuum duellis Ianum Quirini clausit et ordinem rectum evaganti frena licentiae iniecit emovitque culpas et veteres revocavit artis, per quas Latinum nomen et Italae crevere vires famaque et imperi porrecta maiestas ad ortus solis ab Hesperio cubili.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 152)
non defuisse masculae libidinis Ariminensem Foliam et otiosa credidit Neapolis et omne vicinum oppidum, quae sidera excantata voce Thessala lunamque caelo deripit.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 58)
"an quae movere cereas imagines, ut ipse nosti curiosus, et polo deripere lunam vocibus possim meis, possim crematos excitare mortuos desiderique temperare pocula, plorem artis in te nil agentis exitus?"
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1731)
hi oculos mihi effodiunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 88 45:5)
Cum hoc iter nactus est, vadit audaciter contemptor omnium nec ad pecuniam respicit aurumque et argentum illis, in quibus iacuere, tenebris dignissima, non ab hoc aestimat splendore, quo inperitorum verberant oculos, sed a vetere caeno, ex quo illa secrevit cupiditas nostra et effodit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 31:3)
Ab hac divina contemplatione abductum animum in sordida et humilia pertraximus, ut avaritiae serviret, ut relicto mundo terminisque eius et dominis cuncta versantibus terram rimaretur et quaereret, quid ex illa mali effoderet, non contentus oblatis.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 110 9:3)
Sed cur sacratas deripis capiti infulas?
(세네카, 아가멤논 12:7)
Pinge Philippum crure debili, oculo effosso, iugulo fracto, per dot damna a dis immortalibus tortum.
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., Laesae reipublicae sit actio. Parrhasius pictor Atheniensis, cum Philippus captiuos Olynthios uenderet, emit unum ex iis senem; perduxit Athenas; torsit et ad exemplar eius pinxit Proinethea. Olynthius in tormentis periit. ille tabulam in templo Mineruae p 6:7)
postea ad Mundam in acie oculus mihi effossus est et in capite lecta ossa.
(세네카, 행복론, Liber V 142:4)
quae cum ex ipso angulo, in quo ego defixus sum, complures multorum iam annorum ruina obrutos effoderit et in lucem reduxerit, non vereor ne me unum transeat.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 79:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION