라틴어 문장 검색

desponsa nostris cineribus Polyxene
(세네카, Troades 206:1)
hanc igitur dotem virgo desponderat hosti!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1911)
sed et ille suspiciebat hunc granditer, habens in eo consiliarium in iudiciis vicarium in ecclesiis, procuratorem in negotiis vilicum in praediis, tabularium in tributis in lectionibus comitem, in expositionibus interpretem in itineribus contubernalem, sic utrique ab alterutro usque ad invidiam exempli mutua fide germanitatis officia restituebantur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Petreio suo salutem 5:2)
sed quia mentio conviviorum semel incidit tuque sic carmen nobis vel ad aliam causam personamque compositum sedulo exposcis, ut me eius edendi diutius habere non possis haesitatorem, suscipe libens quod temporibus Augusti Maioriani, cum rogatu cuiusdam sodalis ad caenam conveniremus, in Petri librum magistri epistularum subito prolatum subitus effudi, meis quoque contubernalibus, dum rex convivii circa ordinandum moras nectit oxygarum, Domnulo, Severiano atque Lampridio paria pangentibus (iactanter hoc dixi, immo meliora);
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Tonantio suo salutem. 4:1)
"quod te, nave Cydon, quod te per colla refusis intactum, Crenaee, comis, quibus ubera mecum obliquumque a patre genus, fortemque, timebam quem desponsa, Gyan vidi lapsare eruentae vulnere Myrmidones, quodque inter serta torosque barbara ludentem fodiebat Epopea mater."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권95)
ipsa illic magni thalamo desponsa Tonantis, expers conubii et timide positura sororem, lumine demisso pueri Iovis oscula libat simplex et nondum furtis offensa mariti, hoc tunc Argolicae sanctum velamine matres induerant ebur, et lacrimis questuque rogabant:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권28)
cui soror virgo, quae desponsa uni ex Curiatiis fuerat, obvia ante portam Capenam fuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 269:2)
iuvenis evasit vere indolis regiae, nec, cum quaereretur gener Tarquinio, quisquam Romanae iuventutis ulla arte conferri potuit, filiamque ei suam rex despondit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 410:3)
nec ipsi solum desponderant animos, sed contemni coepti erant a finitimis populis, imperiumque ibi esse ubi non esset libertas indignabantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 400:2)
desponderat filiam L. Icilio tribunicio, viro acri et pro causa plebis expertae virtutis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 468:1)
dein cum M. Claudius circumstantibus matronis iret ad prehendendam virginem, lamentabilisque eum mulierum comploratio excepisset, Verginius intentans in Appium manus, Icilio inquit, Appi, non tibi filiam despondi et ad nuptias, non ad stuprum educavi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 507:3)
plebemque hoc munere delenitam, quacumque incederet, conspectus elatusque supra modum hominis privati, secum trahere, haud dubium consulatum favore ac spe despondentem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 142:1)
ne desponderent animos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 100:1)
Philippus hostis tempore haud satis opportune factus, Aetoli novi adsciti socii Attalusque Asiae rex, iam velut despondente fortuna Romanis imperium orientis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 515:2)
Scipio, percunctatus patriam parentesque, inter cetera accepit desponsam principi Celtiberorum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 702:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION