라틴어 문장 검색

Ergo igitur impatientia furoris altius agitata diutinum rupit silentium et ad se vocari praecipit filium:
(아풀레이우스, 변신, 10권 3:1)
nec quicquam diutina deliberatione tam salubre visum quam fuga celeri procellam fortunae saevientis evadere.
(아풀레이우스, 변신, 10권 4:3)
Nec dominae voluptates diutina sua praesentia morati clausis cubiculi foribus facessunt:
(아풀레이우스, 변신, 10권 20:4)
Nec te tamen desiderio forsitan religioso suspensum angore diutino cruciabo:
(아풀레이우스, 변신, 11권 23:9)
Igitur, ut ad id, unde digressus sum, redeam, ne diuturna enavigatione portum optatae quietis omittere cogar, aliquantulum, quantum notitiae meae innotuerit, de vita et moribus et aequa conversatione, atque, ex parte non modica, res gestas domini mei Aelfredi, Angulsaxonum regis, postquam praefatam ac venerabilem de Merciorum nobilium genere coniugem duxerit, Deo annuente, succinctim ac breviter, ne qua prolixitate narrandi nova quaeque fastidientium animos offendam, ut promisi, expedire procurabo.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 73 76:1)
Cum ergo nuptias honorabiliter in Mercia factas, inter innumerabiles utriusque sexus populos, sollemniter celebraret, post diuturna die noctuque convivia, subito et immenso atque omnibus medicis incognito confestim coram omni populo correptus est dolore.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 74 77:1)
Nam, cum de necessitate animae suae solito cogitaret, inter cetera diuturna et nocturna bona, quibus assidue et maxime studebat, duo monasteria construi imperavit:
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 92 97:2)
ipsa autem volumina ex diutino situ squalebant et habitu aspectuque taetro erant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IV 5:1)
Sed enim M. Cicero praeclare cum diutina repraesentatione, non caesus est, sed caedebatur, inquit, virgis in medio foro Messanae civis Romanus, cum interea nullus gemitus, nulla vox illius miseri inter dolorem strepitumque plagarum audiebatur, nisi haec:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, III 13:1)
Atque ubi percontatus est quam diutinum puerperium et quam laboriosi nixus fuissent, puellamque defessam labore ac vigilia somnum capere cognovit, fabulari instituit prolixius et:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, I 5:2)
Aemilius quoque Lepidus et Fulvius Flaccus, nobili genere amplissimisque honoribus ac summo loco in civitate praediti, odio inter sese gravi et simultate diutina conflictati sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, VIII 6:1)
Cum Pacuvius, inquiunt, grandi iam aetate et morbo corporis diutino adfectus, Tarentum ex urbe Roma concessisset, Accius tunc, haut parvo iunior, proficiscens in Asiam, cum in oppidum venisset, devertit ad Pacuvium comiterque invitatus plusculisque ab eo diebus retentus, tragoediam suam cui Atreus nomen est desideranti legit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, II 3:1)
DEFESSUS ego quondam diutina commentatione laxandi levandique animi gratia in Agrippae campo deambulabam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, V 2:1)
quae ubi aut cibo conplentur aut inanitate diutina contrahuntur et conivent, tunc loco, in quem cibus capitur, vel stipato vel adducto, voluntas capiendi eius desiderandique restinguitur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, III 4:3)
Psyllos quondam fuisse in terra Africa conterminos Nasamonibus Austrumque in finibus eorum quodam in tempore perquam validum ac diutinum flavisse;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Sextus Decimus, XI 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION